Page 16 - นาฏศิลป์ ม 4-6
P. 16
สมัยธนบุรี
มีการแสดงละครโนราชาตรี ละครนอก ละครใน เช่นเดียวกับสมัยอยุธยา
สมัยรัตนโกสินทร์ ช่วงรัชกาลที่ ๑ - รัชกาลที่ ๔
มีการแสดงระบําา รําา ฟ้อน ละครโนราชาตรี ละครนอก ละครใน ที่มีรูปแบบหลากหลายขึ้น มีความสวยงามมากขึ้น ในช่วง สมัยรัชกาลที่ ๒ ถือว่าการละครมีความเจริญรุ่งเรืองมาก
สมัยรัตนโกสินทร์ ช่วงรัชกาลที่ ๕ - รัชกาลที่ ๑๐
เกิดการแสดงละครต่าง ๆ มากมาย ได้แก่
ละครรํา เป็นละครที่มีการร่ายรําาในการดําาเนินเรื่อง คือ
ละครโนราชาตรี ละครนอก ละครใน ละครดึกดําาบรรพ์ ละครพันทาง ละครเสภา
ละครพูดและละครร้อง เป็นละครที่ใช้การขับร้องและ การพูดดําาเนินเรื่อง ละครพูด ละครร้องแบบปรีดาลัย ละคร พูดสลับลําา ละครร้อง ละครสังคีต ละครชายจริงหญิงแท้ ละครเวที ละครหลวงวิจิตรวาทการ ละครวิทยุ ละครโทรทัศน์ ละครเพลง ละครสากลชนิดต่าง ๆ
จะเห็นได้ว่านาฏศิลป์และละครของไทยมีการพัฒนารูปแบบจากการแสดงระบําา รําา ฟ้อน แล้ว วิวัฒนาการมาเป็นละครที่มีการร่ายรําาทางนาฏศิลป์ เป็นละครพูดและขับร้อง ซึ่งละครไทยในยุคปัจจุบัน มีการพัฒนาเปลี่ยนแปลง เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ชมในสังคม
แผนภาพเส้นเวลาสรุปวิวัฒนาการของนาฏศิลป์และการละครของไทยในแต่ละสมัย
สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ตอนปลาย
สมัยสุโขทัย
สมัยธนบุรี
สมัยรัตนโกสินทร์ ร.๕ - ร.๑๐
สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ตอนต้น
อดีต
สมัยก่อนสุโขทัย
คํา ถมท้ ทย
สมัยอยุธยา
สมัยรัตนโกสินทร์ ร.๑ - ร.๔
อนาคต
ในสมัยใดท่ีนาฏศิลป์และละครไทยเจริญรุ่งเรืองมากท่ีสุด เพราะอะไร
14 นาฏศิลป์ ม.๔-๖
