Page 2 - สำเนาของ สำเนาของ ไทยเพิ่ม
P. 2
“เพียงเเค่ใจรักและมุ่งมั่นลงมือท า ผมเชือว่าทุกๆคนก็ท าได้ครับ” หลังจากนั้นนักข่าวเเละฝายงานต่างๆทุกท่านต่างก็ชื่นชมเเละยกย่องผม
่
่
จนกระทั่งนักข่าวอีกทานได้ถามผมว่า “ไม่ทราบว่าตอนนีมีแฟนหรือยังคะ” หลังจากทีได้ยินค าถามนีผมนิ่งอยูพักหนึง
่
่
่
่
้
้
ผมก าลังคิดว่าจะพูดออกไปเลยดีไหมว่า ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง พูดง่ายๆก็คือ ผมเปนเกย์ครับ ผมลังเลอยู่นานจนผมเห็นเเอนดริว
็
เดินผ่านมาท าให้ผมตัดสินใจทีจะพูดออกไปครับ “ผมเปนเกย์ครับ” ผมพูดมันออกไปแล้ว แนนอนว่ามีเสียงฮือฮาตามมา
็
่
่
และแล้วโค้ชก็ลากผมออกมาจากตรงนั้น “นายท าอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหม” ค าถามเเรกทีโค้ชถามผม “รู้ครับ” ผมตอบกลับ
่
่
ผมกับโค้ชคุยกันอยูนานจนโค้ชพูดออกมาว่า “ผมขอปลดคุณออกจากทีม” หลังจากทีผมได้ยินประโยคนั้น ผมก็ไม่ได้ยินอะไรต่ออีกแล้วครับ
่
่
่
่
้
ผมกลับไปเก็บของทีสโมสร ระหว่างทางทีกลับมา ผมหยิบโทรศัพท์ขึนมาดู ข่าวของผมกระจายไปทั่วเลยครับ คนทีเข้าใจและให้ก าลังใจผมก็มี
แต่นั่นส่วนนอยครับ ส่วนมากคือทั้งด่า ทั้งเหยียดเพศ และมีประโยคทีผมอ่านเจอคือ “เปนแบบนีอย่าเล่นบอลเลย” ผมอึ้งและงงมากครับ
่
้
็
้
แค่เปนเกย์ทาไมถึงเล่นบอลไม่ได้ แค่ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงแค่นั้นเอง ในระหว่างนั้นก็มีเพื่อนๆในทีมเดินเข้ามา ผมไม่กล้าสู้หนาพวกเขา
้
็
่
ผมท าได้เเค่ก้มหน้าเก็บความรู้สึกเเย่ๆเอาไว้ ผมเหลือบมองไปเห็นสายตาพวกเขาทีมองผม เหมือนผมเปนตัวประหลาด
็
มีหลายค าพูดของพวกเขาทีพูดขึนมาว่า “เปนแบบนีจะมาเล่นฟตบอลท าไม” “ถ้ารู้ว่าเปนเเบบนี้คงไม่คบเปนเพื่อนหรอกว่ะ”
่
้
็
็
้
็
ุ
มีอีกหลายค าพูดทีมันเเย่มากๆ พวกเขาทั้งเหยียดเเละด่า ราวกับว่าเราไม่เคยเปนเพื่อนกันมาก่อน
่
็
เเต่ค าทีผมเจ็บเเละไม่เข้าใจมากทีสุดคือตอนโค้ชพูดกับผมในระหว่างทีคุยคือค าว่า “กีฬาฟตบอลมันไม่เหมาะกับคนเเบบเเก”
่
่
่
ุ
่
่
ผมเสียใจมากกับสิ่งทีเกิดขึนเพียงเเค่ค าตอบของผมมันไม่ถูกใจกับสิ่งทีคนอื่นๆคาดไว้ เเล้วท าไมผมถึงไม่มีสิทธิ์ทีจะได้พูดในสิ่งทีตัวเองเปน
่
็
้
่
ผมจึงเดินซมซานกลับบ้านทีผมอยูก่อนจะมาเปนนักฟตบอล บ้านหลังนั้นผมอยูกับครอบครัว ผมกดกริ่งหนาบ้านจากนั้นก็เห็นพ่อเเละเเม่เดินออกมา
ุ
่
่
่
้
็
ค าเเรกทีผมได้ยินจากปากพ่อคือ เขาไล่ผม เขาบอกผมว่า “ออกไป” เเววตาและสีหนาสุดท้ายทีผมเห็นจากพ่อเเละเเม่คือเเววตาทีผิดหวังในตัวผม
่
่
่
้
ผมเดินออกไปอย่างล่องลอยไร้จุดหมาย ใจผมมันเเตกสลายไปแล้ว ทั้งเพื่อนในทีม โค้ช เเฟนคลับ นักข่าวทกๆคนทีเคยชืนชมผมว่าผมเก่ง
่
่
ุ
่
็
่
ุ
เตะฟตบอลได้ยอดเยียมเเต่เมื่อเขารู้ความจริงทีเปนตัวตนของผม
เขากลับเปลียนเปนด่าผมภายในพริบตาเหมือนกับผมท าผิดร้ายแรงเพียงเเค่ผมเปนเกย์ สังคมถึงกับไม่ยอมรับเลยหรอ
่
็
็
เเละแม้เเต่พ่อเเม่ผมยังไม่ยอมรับในตัวผมเลย เเต่ถึงยังไงแล้วผมคงต้องหาทางไปต่อเพราะผมไม่มีทางเลือกเเล้วเเต่ยังโชคดีทีผมมีเงินเก็บมากมาย
่
ผมจึงไปหาบ้านเดียวพักเงียบๆคนเดียว ตั้งใจจะคิดทบทวนอะไรหลายๆอย่าง
่
ชีวิตผมตอนนีก็แย่มากๆเลยหล่ะครับเปดดูโซเชียลก็ยังมีข่าวของผมอยูเต็มไปหมด
่
้
ิ
่
็
ผมคิดทบทวนอยู่หลายเดือนจนตอนนีสภาพจิตใจผมดีขึนเเล้วเพราะผมมีอีกความฝนนึงคือการเปนโค้ช
ั
้
้
ผมอยากจะคอยฝกซ้อมและสนับสนนให้กับเด็กๆ ในเมื่อวันนีผมไม่ได้เปนนักฟตบอลผมก็ขอให้ได้สานฝนให้กับเด็กๆทีมีความใฝฝนทีจะเปนมัน
่
่
็
้
ุ
็
ึ
ั
่
ั
ุ
จนกระทั่งวันนีผมประกาศลงโซเชียลโดยใช้facebook ส ารองทีไม่มีการกล่าวว่าเปนผม
่
้
็
่
เปนบัญชีเกียวกับฟตบอลทีผมเคยลงเกียวกับเทคนิคหรือสอนการเล่นฟตบอลซึงก็มีผู้ติดตามเยอะอยู่ในระดับนึงเเต่ผมไม่เคยเปดเผยตัวตน
ุ
่
่
็
่
่
ุ
ิ
วันนีผมประกาศไปว่า “รับฝกสอนเล่นฟุตบอล พร้อมสนับสนนเพื่อไปเเข่งขัน หากสนใจติดต่อส่วนตัวมาได้ครับ”
ึ
ุ
้
หลังจากนั้นก็มีผู้คนติดต่อมาเยอะพอสมควรเลยครับ ทั้งเด็กทีอายุ๑๕-
่
๑๖ปหรือจะเปนผู้ปกครองของเด็กเล็กอายุไม่เกิน๑๐ขวบทีอยากจะฝากให้ผมสอน
ี
็
่
วันนีผมดีใจมากๆแต่การทีจะเริ่มสอนผมต้องคุยกับผู้ปกครองของเด็กๆก่อน ผมก็ให้เบอร์กับผู้ปกครองทุกๆคนไป
่
้
้
เราตกลงกันว่าจะเริ่มมาสมัครได้ตั้งเเต่พรุ่งนีหรืออยากจะลองเรียนก่อนสักวันก็ได้ครับ
เมื่อถึงวันทีนัดคุยกันผมดีใจและตื่นเต้นมากๆครับเเต่ภายในใจก็แอบรู้สึกหวั่นกลัวกับเรื่องนั้น
่
ผมจัดเตรียมสถานทีเตรียมโต๊ะเพื่อพูดคุยเเละเครื่องดื่มพร้อมผลไม้เล็กนอย
่
้
ผมนัดผู้ปกครองเเต่ละท่านตามเวลาทีก าหนดเอาไว้จึงสามารถคุยได้ทีละคนเลยครับ ๓๐นาทีผ่านไปผมได้ยินเสียงรถมาจอดยังหน้าบ้าน
่
ใช่ครับผู้ปกครองท่านเเรกมาถึงเเล้ว ผมรีบออกไปเปดประตูเพื่อต้อนรับแต่ทันใดนั้นเขากลับท าสีหนาเเละสายตาทีรังเกียจผม
้
่
ิ
้
้
เขารีบเดินขึนรถเเละออกไปทันที ผมรู้สึกเสียใจเเละงงมากในวินาทีนั้น จึงเดินกลับมาในบ้านด้วยความนอยใจกับชีวิตตัวเอง
สักพักก็มีผู้ปกครองอีกท่านมาเเต่ครั้งนีทานนั้นเขาเดินเข้ามาปกติเเล้วนั่งลงบนเก้าอี้ทีผมจัดเตรียมไว้เราก็พูดคุยกันเรื่องลงสมัครเรียนฟตบอล
่
ุ
้
่
เเล้วจู่ๆเขาก็ขอดูประวัติของผมอย่างละเอียด ผมจึงให้เขาดูไปจังหวะนั้นเขานิ่งไปสักพักเเล้วจู่ๆก็ฉีกกระดาษสมัครรายชื่อทิง พร้อมพูดว่า
้
้
“ฉันไม่ยอมให้ลูกของฉันเรียนกับโค้ชเเบบเเกหรอก” ใช่ครับผมรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรเเละคนที๒ที๓ คนต่อมาก็ท าแบบนีเหมือนกันหมด
่
่
ชีวิตผมมันโคตรจะบัดซบ ผมกล่าวกับตัวเองว่า “ไม่มีอะไรจะเเย่ไปกว่านีเเล้ว” ผมแทบจะเปนบ้า “ท าไม ท าไมกัน ชีวิตมันถึงอยู่จุดทีต ่าได้ขนาดนี”
็
้
่
้
ความคิดทีอยากจะหายไป อยากจะสาบสูญ อยากจะตัวสลายหายไปกับอากาศมันมีอยู่จริงๆเเล้วตอนนีผมเปนอยู “ชีวิตเรามันช่างบัดซบ
่
่
็
้
้
็
้
้
เเล้วเราจะอยู่ไปท าไมวะ” วินาทีนั้นผมค่อยๆคว้ามีดมา นาตาไหลอาบออกมาทั่วใบหนาหยดลงพืนเเทบจะเปนสายเลือด ข้างในใจผมสินหวัง
้
็
้
่
็
หมดความหวัง รู้สึกเปนสิ่งแปลกปลอมบนโลกใบนี ไร้จุดหมาย เปนตัวนารังเกียจของสังคม มือผมสั่นมาก พร้อมกับร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดใจ
