Page 15 - AD
P. 15

Antilliaans Dagblad Dinsdag 4 april 2017                                                                                                                        15

                                                                                                                                          Achtergrond

it & ’n kluizenaar (1)

In het zuiden van de Verenigde Staten konden door de brave blanke gelovigen naar hartenlust             Nederlanders hebben het in hokjes denken overgehouden aan de tijd dat
                                                                                                        de mensen zich nog comfortabel voelden in gesloten gemeenschappen, in
negers gelyncht worden, om vervolgens ‘s zondags gewoon weer naar de kerk te gaan. Martin               huiskamers met kolenkachels zonder blèrende televisietoestellen, de tijd
                                                                                                        van ‘mens erger je niet’ en een mariakaakje bij de koffie. FOTO TIJDGEEST.EU
Luther King verzette zich hiertegen.                                   FOTO TIOGAROURS.NL

en onze mountainbikes op de        in burger- en drugsoorlogen         gels betreffende ‘goed’ en       Riascos stond erbij, keek ernaar  huisje, ooit een verlaten boerde-
achterkant te binden zodat we      dan er gevallen waren in de he-     ‘kwaad.’ Gaviria maakte een      en schaamde zich. Omdat hij       rijtje, was geen spiegel te vin-
e allen tijde de berg weer af      le Korea- en Vietnamoorlog bij      einde aan Pablo Escobar. Jaren   de slag gemist had. Omdat hij     den. Daarin kon hij niet meer
konden rijden mocht het tripje     elkaar. Hij was politicus in de     later maakte president Álvaro    alle moraliteit terzijde had ge-  kijken, zo vertelde hij. Het eni-
een teleurstelling blijken. Het    tijd dat de cocaïnemachine van      Uribe een begin aan het her-     schoven, domweg omdat er in       ge vertier dat hij zichzelf toe-
was een lange tocht, over steile   Pablo Escobar volop draaide en      stellen van de Colombiaanse      Colombia niemand meer was         stond, was iemand naar bene-
en modderige paden. Het            iedereen boter op zijn hoofd        rechtsstaat en bevocht hij suc-  die hem daarop aansprak.          den te sturen op zoek naar een
zwaarbeladen vreemdsoortige        had, ook hijzelf. Een enkele        cesvol de guerrillabeweging                                        ‘académico’, een gesprekspart-
voertuig kwam tot stilstand        maal onderbrak een van ons          Farc met harde hand. De huidi-      Alejandro Riascos had een      ner die de complexiteit van zijn
voor een uit cementblokken op-     hem om een vraag te stellen.        ge president Juan Manuel San-    uitgesproken negatief zelf-       verhaal kon bevatten.
getrokken huisje met een een-                                          tos waagde het vervolgens met    beeld. Hij besloot zich na zijn
voudig zinken dak. Een brood-         Riascos vertelde over zijn       de Farc te onderhandelen om te   politieke inkeer als kluizenaar   In deel 2 meer over de ommeslag
magere pokdalige man was op        jonge jaren als geldbeluste poli-   komen tot een vredesverdrag.     terug te trekken in de bergen     van Riascos
een bankje een kip aan het         tieke wolf. Over de tijd dat Co-                                     van de Sierra Nevada. In zijn
plukken. Onze chauffeur wees       lombia moreel zo goed als fail-
naar een paar groezelige plastic   liet was en over zijn eigen rol in
uinstoelen en verzocht ons         dat faillissement. Over zijn ge-
daar plaats te nemen terwijl hij   brek aan compassie met zijn
onze gastheer ging halen. We       volk, simpelweg omdat het in
keken uit over een adembene-       het Colombia van de jaren 70
mende vallei, omzoomd met          en 80 ieder voor zich was en
bergen in de bonte en bizarre      God voor allen. Hij vertelde
kleuren van het tropische oer-     over de ommeslag in zijn leven.
woud. Op de toppen in de verte     Dat was pas aan het begin van
glinsterende de sneeuw in de       de jaren 90 toen Cesar Gaviria,
zon. Een grote, kromgebogen        toentertijd president van Co-
kerel kwam uit het huisje ge-      lombia, de ongelijke strijd aan-
strompeld. Zijn haar was nog       ging met de Colombiaanse
zwart, ondanks zijn gevorderde     drugshandel. Het bleek een
eeftijd. Hij stelde zich voor als  oorlog te zijn tegen het hele
Alejandro Riascos en begroette     economische apparaat waar het
ons in het mooie ritmische         land op dreef. Naarmate Gavi-
Spaans dat Colombia eigen is.      ria, ondanks bloedige slachtpar-
Met een handgebaar droeg hij       tijen en terroristische aanvallen
de kippenplukker op koffie te      door de drugsmaffia, langzaam
gaan zetten. Hij ging zitten en    succes boekte, met als klapper
                                   de dood van Pablo Escobar op
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20