Page 11 - ANTILL DGB

Antilliaans Dagblad Dinsdag 18 juli 2017 11
Curaçao

Roy Evers, de luisteraar WAK TEMPU

Dit is de laatste column die Roy Evers op 21 november heeft
geschreven voor het Antilliaans Dagblad. Zijn de titel en de
Door Jeroen Jansen hoe hij muziek beleef- inhoud toevallig? Met deze laatste column sloot hij een lange
eze foto van de, en hoe diep de periode van acht jaar af van om de week een verhaal voor deze
Roy is mij liefde voor jazz bij hem
D dierbaar. Ik zat. krant. Zijn schrijven resulteerde in 2012 in een bundel met een
maakte ‘m een kleine Na afloop spraken door hem gemaakte keuze van 63 columns uit de toen 111 die
twee jaar geleden in de we elkaar kort, het hij geschreven had. Voor alle liefhebbers van Roy’s columns,
La Belle Alliance-zaal gesprek kwam niet van hier een herhaling van zijn laatste column ‘Een wens’.
van het Avila Hotel, de grond. Roy had net
tijdens een optreden als ik duidelijk moeite
Een wens
van het Randal Corsen om oppervlakkige
Trio. Ik wist op dat vragen als ‘en, wat ij zitten met Hoe moet ik dan voor
moment al een tijdje vond je van het con- zijn drieën Mosa zorgen, nu komt
dat we een passie voor cert?’ kort en bondig, W in de huis- ze zelf ’s middags haar
jazzmuziek deelden, zoals dat hoort bij de kamer. Pa leest al eten halen. Volgens
maar ik had Roy nog naborrel, te beantwoor- een uur aandachtig mij rijden er geen bus-
nooit meegemaakt den. We hadden duide- de krant en zal sen in Jan Sofat. Hoe
tijdens een live concert. lijk genoten van Cor- straks klagen dat er moet Sheila dan bij
Ik had aanvankelijk sen, Calmes en Satur- niets bijzonders in ons komen om te wer-
niet door dat hij in de nino, maar staat. Ma kijkt televi- ken? Tien kamers?
zaal zat, maar hij trok omschrijvingen als sie, dat wil zeggen, Waar haal ik de meu-
mijn aandacht. Niet ‘mooi’ of ‘interessant’ zij zit meer te dutten dan dat bels vandaan? Dat kost kapita-
omdat hij zwaar zat leken obsceen ordinair zij kijkt. Maar op een wonder- len. En wie gaat dat allemaal
mee te deinen op een om alles mee samen te lijke manier weet zij altijd pre- schoonhouden? Sheila gaat
solo van Randal, of vatten. We struikelden cies waar het programma over dat niet doen, nu gooit zij er al
clichématig met de allebei over onhandige gaat. Ik zit in een boek te met de pet naar. En een groot
vingers knipte op het formuleringen en lezen, een sprookjesboek. Wij zwembad. Mijn man hier kan
drumwerk van Pernell stilzwijgend spraken hebben al gegeten en hebben niet zwemmen.”
Saturnino. Nee, meer we af om het maar bij elkaar niets meer te vertellen. ,,Ik kan wel zwemmen, ik heb
omdat hij als versteend een blik van verstand- Het weinige dat wij elkaar alleen geen zwemdiploma.”
naar de muziek zat te houding te houden in iedere avond te vertellen heb- ,,Laatst was je bijna verdron-
luisteren. Hij had plaats van woorden. ben, hebben wij al aan tafel ken bij Caracasbaai.”
duidelijk geen tijd voor Het is een herinnering gedaan. Ik, hoe het op school ,,Ik kreeg krampen aan mijn
fysieke uitspattingen, die ik koester: Roy, is gegaan, waarvan de helft been.”
reacties van het pu- voor de gelegenheid verzonnen om het interessant De geest luistert met ongeloof.
bliek of een fotootje hem puur en alleen intensiteit, dat analyti- zonder woorden, dank- te houden. Ma, de roddels van Hij denkt even na. ,,Wat dacht
van het trio: het ging om de muziek. Die sche: het liet me zien zij jazz. de dag, terwijl niemand u van een miljoen gulden con-
luistert. Pa, helemaal niets, tant in briefjes van honderd?”
Vreemde eend in de bijt behalve dan de gebruikelijke ,,Mijn God, nee”, reageert
mijn moeder geschrokken.
commando’s: zout, peper,
zuurgoed. O wee als er geen
zuurgoed is. ,,Mijn man werkt bij de bank.
Ze zullen zeggen dat hij het
vers begon pas op latere van enig uitgever, gaf hem dat ,,Roy Evers (Curaçao, Otroban- Plotseling springt de geest uit geld gestolen heeft. Ook al
leeftijd met schrijven. In de vrijheid te schrijven waarover da, 1947) is wiskundige en com- de fles uit het boek en klautert missen ze geen dubbeltje, ze
Ehet Papiaments, maar ook hij wilde schrijven en hoe hij het puterspecialist en beschouwt op tafel. Ik laat van de schrik vinden wel een verliespost om
in het Nederlands. Hij gaf zijn wilde schrijven. Op de website zichzelf voor wat betreft zijn het boek vallen, de anderen de beschuldiging te recht-
boekjes in eigen beheer uit, on- van Writers Unlimited staat over schrijverschap als een vreemde hebben er niets van gemerkt. vaardigen. Wat moeten wij
afhankelijk van de goedkeuring zijn schrijverschap geschreven: eend in de bijt. Hij is geboren en ,,Het ruikt hier naar brand- dan antwoorden? ‘Kan de
getogen in de volkswijk Otro- lucht”, zegt mijn moeder plot- beklaagde aantonen waar het
Advertentie banda, waar hij zijn inspiratie seling. ,,Goedenavond ieder- geld vandaan komt?’ ‘Jawel,
uit put. In 2006 is hij uitgeroe- een”, zegt de geest uit de fles. edelachtbare, van de geest uit
pen tot ‘Baluarte di Otrobanda’. ,,Ik ben de geest uit de fles, de fles.’ En dan nog, met zo
In zijn boek ‘Si no yobe lo pinga’ ben ik aan het juiste adres?” veel geld in huis ben je niet
(2006), volgen wij de avonturen ,,Nee, donder op”, antwoordt veilig. Voor veel minder word
van Katan, de typisch Curaçaose mijn vader bars. ,,Er lopen je beroofd.”
oma (of moeder of tante), die genoeg geesten uit de fles De geest staat perplex, zoiets
een goed beeld geven van het da- rond op dit eiland, wij hebben heeft hij in zijn geestenleven
gelijkse leven in de stegen van er niet meer nodig. Ga terug nog nooit meegemaakt. Hij
Otrobanda. Onder het pseudo- naar waar je vandaan komt.” loopt nerveus op en neer op
niem ‘Kompader’ (peetoom) Ma kan van de schrik niet pra- tafel en denkt diep na.
schrijft hij met succes voor het ten. Plotseling blijft hij staan, hij
volk. De Curaçaoënaar bevindt ,,Ho, ho, ho”, zegt de geest, heeft iets.
zich volgens hem in een identi- ,,loop niet zo hard van stapel. ,,Wat dacht u van een Rolls
teitscrisis en in zijn verhalen Luister liever naar wat ik te Royce?”, zegt hij met een
houdt hij hem een spiegel voor. bieden heb, ik bied u een...” geheimzinnig glimlachje op
In zijn tweede boek ‘Awa di dos ,,Ik luister niet, ga weg”, zijn gezicht. Mijn vader krijgt
be no sa muha makaku’ (2007) onderbreekt pa hem. nu wel belangstelling. Hij trekt
herkent de Curaçaose man zich- ,,Ik bied u een wens. Wat een bezorgd gezicht. Dat doet
zelf in de hoofdfiguur Nando, dacht u van een groot huis in hij altijd als hij peinst.
een getrouwde man met twee Jan Sofat, met tien kamers en ,,Kan het ook een BMW of een
kinderen en twee buitenvrou- een groot zwembad.” Mercedes zijn?”, vraagt hij
wen. In ‘Komehein ta traha kas Ma kijkt pa aan. ,,O jee”, zegt voorzichtig. ,,Nee”, antwoordt
pa prikichi buta aden’ (2008) en ze, ,,een groot huis in Jan de geest resoluut, ,,een Rolls
‘Sansaña den Sabana’ (2009) Sofat. Dat is zo ver weg. Wij Royce zal het zijn.”
laat hij dieren aan het woord, die zitten dan elke ochtend in de Mijn moeder is al die tijd stil
zeer tot de verbeelding spreken. file. Onze jongen kan nu naar gebleven. ,,Ik krijg trek van al
Zijn nieuwste boek ‘Curaçao, school lopen, maar dan moe- dit gedoe”, zucht ze. ,,Ik zou
kort door de bocht’ (2009) is in ten wij hem brengen. Brengen best een stukje pizza lusten.”
het Nederlands geschreven en is zo erg nog niet, maar dat En vlap, daar ligt een grote
bevat oneliners over de Curaçao- ophalen na school, met die pizza midden op tafel. ,,Stom
se cultuur. Roy Evers is colum- onregelmatige schooltijden. rund”, sist mijn vader.
nist voor het Antilliaans Dagblad
en zendt regelmatig ingezonden Roy Evers
stukken naar de kranten.”