Page 15 - AD 19AUG2017
P. 15
Zaterdag 19 augustus 2017 Achtergrond 15
Twee gebouwen: het Rodeamentoshuis of Casa de Rodeos (Huis der Ommegang) waar
nabestaanden zevenmaal rond de kist van een mannelijke overledene liepen. En het
Cazinha dos Cohanim, het gebouwtje van waaruit de Cohaniem, die niet in aanraking
mogen komen met de doden, de begrafenis zodoende konden meemaken en daarbij aan-
wezig konden zijn.
zwaveldamp van de Isla
Boy Lawson maakte in 1964 deze foto en nog vele andere foto’s van reliëfs op de grafstenen. Het zou
interessant zijn na te gaan of deze grafstenen nu nog terug te vinden zijn. Mogelijk dat het verweer
onder invloed van de raffinaderijrook de reliëfs behoorlijk heeft beschadigd.
maar een kleine honderd deels vijftig liet rabbijn dr. Isaac S. dekt door Charles Gomes Casse-
leesbaar. Dat wordt ook elke Emmanuel de grafstenen foto- res. Deze grafstenen uit de
keer minder, door de constante graferen, inventariseren, docu- tweede helft van de 18e eeuw
blootstelling aan zwavelhouden- menteren en uiteindelijk be- verkeerden op het moment van
de uitstoten van de schoorste- schrijven in zijn waardevolle ontdekking in uitstekende con-
nen van de olieraffinaderij, wat boek ‘Precious Stones of the ditie, zeker vergeleken met de
de graven met een gelige neer- Jews of Curaçao. Curaçaon Je- grafzerken die in de jaren dertig Op de sabbat en de joodse feest- en gedenkdagen zijn de
slag bedekt. wry, 1656-1957’. In dit boek, dat blootgelegd werden. Kennelijk begraafplaatsen voor bezoek gesloten. De begraafplaats
De grafzerken op Beth Haim in 1957 verscheen, catalogiseer- had de laag aarde deze be- heeft dezelfde heiligheid als een synagoge, waar heren
Blenheim vertegenwoordigen de en lokaliseerde hij op een schermd tegen de verwerings- gevraagd wordt het hoofd te bedekken.
een groot cultuurhistorisch be- kaart alle zichtbare grafzerken factoren.
lang, maar vertonen vele scheu- van Beth Haim. De foto’s toon- Het was in 1959 dat de
ren. De betonnen ondergrond den duidelijke en goed leesbare Russische architect/restaura-
waarop ze nu staan - die rond inscripties van de drie eeuwen teur/beeldhouwer Alexeenko er Aldus ontstonden replica’s die ben. De replica’s zijn nog steeds
1930 na een grondige aanpak er- oude zerken. Begin jaren negen- als eerste in slaagde om van drie geheel overeenkwamen met de te bezichtigen op de patio van
voor moest zorgen dat de graf- tig werden onder de aarde bij van de fraaiste grafzerken op grafstenen, zoals zij er oorspron- het museum bij de Synagoge
stenen hierdoor voor altijd be- toeval nog vijf grafstenen ont- Beth Haim afgietsels te maken. kelijk uitgezien moesten heb- Mikvé Israel-Emanuel in Punda.
schermd zouden zijn en voor al-
tijd zichtbaar zouden blijven,
toen de 2.568 zerken van de
aarde werden gelicht en op een
betonnen verhoging van onge-
veer een halve meter werden ge-
plaatst - is helaas alweer zwaar
aangetast. Ook de beeltenissen
van Bijbelse taferelen zijn bijna
niet meer te onderscheiden en
zijn de inscripties amper te le-
zen. Het zijn juist deze religieu-
ze taferelen en inscripties die,
naast de ouderdom van de be-
graafplaats, het grote cultuur-
historisch belang vertegenwoor-
digen. Sefardische begraafplaatsen worden gekenmerkt door liggende grafstenen, terwijl op Asjkenazische begraafplaatsen de grafstenen
Gedurende de jaren veertig en rechtop staan.