Page 39 - Book คู่มือดำเนินคดีเยาวชน
P. 39

38   คู่มือการด�าเนินคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. ๒๕๖๓





                 แก่จ�าเลยที่เป็นเด็กหรือเยาวชนได้ ในกรณีเช่นว่านี้ไม่ท�าให้การด�าเนินการในชั้นสอบสวนและ

                 การพิจารณาพิพากษาของศาลที่มีอ�านาจพิจารณาคดีธรรมดาดังกล่าวเสียไป


                      ข้อสังเกต



                         ๑. ตามบทบัญญัติ พ.ร.บ.ศาลเยาวชนฯ มาตรา ๙๕ ใช้ถ้อยค�าว่า “ถิ่นที่อยู่ปกติ”

                   ื
                                                                                            ี
                 เน่องจากตามเจตนารมณ์ของกฎหมายต้องการให้มีการพิจารณาคดีในศาลท่อยู่ใกล้กับ
                     �
                                                       ี
                 ภูมิลาเนาของบิดา มารดา หรือผู้ปกครองท่เด็กหรือเยาวชนอาศัยอยู่ด้วย สามารถเดินทางมาศาล
                                                                                                ิ
                                                                                              ึ
                       ี
                   ื
                                                                                          ั
                 เพ่อเย่ยมเยียนเด็กหรือเยาวชนได้สะดวกอันเป็นประโยชน์แก่เด็กหรือเยาวชนน้น ซ่งถ่นท่อยู่
                                                                                                   ี
                       ้
                                                                                 ู
                                                                           ิ
                 ปกตน อาจจะเป็นคนละแห่งกบ “ภูมลำเนำ” กได้ ซงโดยปกตแล้วภมลาเนาของผ้เยาว์ตาม
                     ิ
                       ี
                                             ั
                                                     �
                                                    ิ
                                                                  ่
                                                                  ึ
                                                              ็
                                                                                    �
                                                                                  ิ
                                                                                             ู
                                           �
                                                                       ึ
                 ปพพ. มาตรา 44 ได้แก่ ภูมิลาเนาของผู้แทนโดยชอบธรรม ซ่งเป็นผู้ใช้อานาจปกครองหรือเป็น
                                                                                 �
                                ี
                 ผู้ปกครอง กรณีท่ผู้เยาว์อยู่ในอานาจการปกครองของบิดามารดา  ถ้าบิดาและมารดามีภูมิลาเนา
                                            �
                                                                                                  �
                                                                  �
                                        �
                                                                                           ึ
                 แยกต่างหากจากกันภูมิลาเนาของผู้เยาว์ ได้แก่ ภูมิลาเนาของบิดาหรือมารดาซ่งตนอยู่ด้วย
                     ั
                                                                           ี
                         ิ
                                                                                                 �
                            ี
                 ดังน้น ถ่นท่อยู่ปกติของเด็กหรือเยาวชน จึงไม่ได้ถือตามท้องท่ท่เด็กหรือเยาวชนมีภูมิลาเนา
                                                                            ี
                                                  ี
                                                   ี
                                                                     ี
                                                                                      ิ
                                                                                        ึ
                 ตามทะเบียนบ้าน แต่ถือตามท้องท่ท่เด็กหรือเยาวชนมีท่พักอาศัยเป็นปกต ซ่งอาจพิจารณา
                 จากรายงานการสืบเสาะข้อเท็จจริงของสถานพินิจประกอบด้วย
                         ๒. แม้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๔๗ บัญญัติให้เรือนจาหรือ
                                                                                                �
                                                                                                  �
                 ทัณฑสถานท่ถูกจาคุกอยู่ของผู้ท่ถูกจาคุกตามคาพิพากษาถึงท่สุดของศาล หรือตามคาส่ง
                                                              �
                                                ี
                                                    �
                                                                                                     ั
                                                                            ี
                                  �
                             ี
                                                                   ี
                                                                                   �
                 โดยชอบด้วยกฎหมายเป็นภูมิลาเนาแต่ก็มิใช่เป็นถ่นท่อยู่ปกติของผู้ถูกจาคุกดังกล่าว ฉะน้น
                                                                ิ
                                                                                                    ั
                                              �
                             �
                                              �
                                                                                        ี
                                                                             ี
                 แม้ขณะกระทาความผิด ผู้กระทายังเป็นเด็กหรือเยาวชนและมีถ่นท่อยู่ปกติอยู่ท่หน่ง หากต่อมา
                                                                                           ึ
                                                                          ิ
                                                                                    �
                 เด็กหรือเยาวชนได้หลบหนีจนมีอายุพ้นเกณฑ์เยาวชนและได้ไปกระทาความผิดในคดีอ่น
                                                                                                    ื
                 จนศาลมีคาพิพากษาถึงท่สุดให้จาคุกอยู่ในเรือนจาหรือทัณฑสถาน โจทก์ย่อมไม่อาจย่นฟ้องเด็ก
                                                                                             ื
                                                             �
                                        ี
                          �
                                              �
                                                               ั
                 หรือเยาวชนดังกล่าวน้นต่อศาลในเขตอานาจท่ผู้น้นถูกจาคุกอยู่ในเรือนจาหรือทัณฑสถานได้
                                                                    �
                                      ั
                                                                                    �
                                                            ี
                                                     �
                                             �
                                                                                            ึ
                                                                 ี
                 กรณีดังกล่าวน้จึงมิใช่เป็นการดาเนินคดีกับผู้ต้องหาท่ถูกคุมขังในคดีอ่น ท่เรือนจาซ่งอยู่ในเขต
                                                                                ื
                                                                                    ี
                                                                                          �
                              ี
                 อานาจศาลอ่นตามท่กาหนดในระเบียบสานักงานอัยการสูงสุดว่าด้วยการดาเนินคดีอาญาฯ
                                                       �
                  �
                                    ี
                                      �
                             ื
                                                                                       �
                 ข้อ ๒๑๒ โจทก์ต้องยื่นฟ้องเด็กหรือเยาวชนในเขตอ�านาจของศาลที่เด็กหรือเยาวชนมีถิ่นที่อยู่
                 ปกติหรือที่เด็กหรือเยาวชนกระท�าความผิดตามกฎหมาย
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44