Page 42 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 42
34
พจิ ารณาเหน็ ชดั วา่ ถงึ แมจ้ ติ กบั กายแยกส่วนกนั ไมเ่ ป็นทกุ ขก์ บั กายแลว้ แต่ก็เพราะมรี ่างกายมรี ูปมกี ารเกิดอย่างน้ีจงึ เป็นทอ่ี าศยั แห่งทกุ ขเวทนา เกิดเม่อื ไหร่มรี ่างกายมรี ูปนามขนั ธห์ า้ ข้นึ มา เวทนาอนั น้ีก็ย่อมเกิดข้นึ เป็นเร่ืองปกติเป็นเร่ืองธรรมดา แลว้ เรายงั ปรารถนาท่จี ะเกิดต่อไปเพอ่ื มาเจอกบั ความเป็นธรรมดาแบบน้ีอกี หรอื ไม่ ? หรอื ปรารถนาทจ่ี ะออก จากวฏัฏะความเวยีนวา่ยตายเกดิอนัน้ี?
ออกจากวฏั สงสารแลว้ ดอี ย่างไร ? ก็ตอนท่เี ราหลุดจากเวทนา ไมเ่ก่ยีวขอ้งกบัเวทนาแลว้รูส้กึดอีย่างไร?เหน็จติกบัเวทนาแยกส่วนกนั เวทนาเบยี ดเบยี นเราไม่ไดแ้ ลว้ รูส้ กึ ดีอย่างไร ? แลว้ ไม่ดีกว่าหรือถา้ ไมร่ ูส้ กึ ถงึ เวทนานนั้ เลย หรอื ไมม่ เี วทนานนั้ ปรากฏเลย ? อนั น้ีคอื อย่าง หน่ึง จริง ๆ แลว้ คือรูธ้ รรมชาติของ “การเกิดทุกคราวเป็นทุกขร์ า่ ไป” นน้ัเป็นอย่างไรเมอ่ืไหร่กต็ามทม่ีรีูปนามขนัธห์า้อนัน้ีเกดิข้นึมามขีนัธห์า้ เราก็ละขนั ธห์ า้ จะลบขนั ธใ์ ดขนั ธห์ น่ึงท้งิ ไปไม่ได ้ เขาย่อมทา หนา้ ท่ี แต่ การทจ่ีะละอกศุลละอวชิชาเพม่ิปญัญาใหเ้ราไมท่กุขก์บัขนัธน์นั้ทาได!้
ทนี ้ี พอพดู ถงึ เวทนาขนั ธ์ กา หนดรูอ้ าการเกดิ ดบั ไดแ้ บบน้ี แลว้ อารมณอ์ น่ื ละ่ ? อารมณอ์ น่ื ก็กา หนดแบบเดยี วกนั อารมณอ์ น่ื หมายถงึ อะไร?อารมณอ์น่ืกค็อื“ความคดิ”ความคดิทเ่ีกดิข้นึความคดิทป่ีรากฏ เขา้ มาในเวลาท่เี จริญกรรมฐาน ในเวลาท่ปี ฏบิ ตั ิธรรม เพอ่ื การเดนิ ทาง ไปสู่ความดบัทกุข์เพอ่ืเขา้สู่ปรมตัถแ์ลว้ เป้าหมายของการปฏบิตัิ-ไมว่า่ จะคดิอะไรกต็ามคดิดหีรอืไมด่กีต็ามเมอ่ืมคีวามคดิข้นึมามี“เจตนา” เขา้ ไปรูอ้ าการเกิดดบั ของความคิดเป็นหลกั เป็นทต่ี งั้ เช่นเดยี วกนั ความ คดิกส็งัเกตแบบเดยีวกนักบัเวทนา
