Page 86 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 86
78
โอโ้ห!จริงๆแลว้ นนั่คือส่งิท่สีูงค่าท่สีุดเลยใครทาใจไดค้นนนั้เป็น คนเก่ง คือเอาชนะใจตนเองได ้ พระพุทธเจา้ ชมใคร ? ชมบุคคลท่ี สามารถชนะตวั เองได้ ยง่ิ ใหญ่กว่าขนุ ศึกทงั้ หลาย เพราะรูจ้ กั เอาชนะใจ ตวัเองได้นนั่คอืสง่ิสาคญัมากๆแต่พอบอกใหท้าใจป๊บุโอโ้ห!ตอ้งทาใจ เหรอ เหมอื นกบั ตวั เองดอ้ ยค่ามากเลย ถา้ ไม่ทา ใจแลว้ ทา อะไร ? ก็ทา กรรมสิใช่ไหม?กส็รา้งวบิากกรรมสรา้งกรรมใหมข่้นึมา
ทาใจ ก็คือทา กรรมใหม่ใหด้ ีข้ึน ตงั้ สติใหด้ ีข้ึน ทา ใจใหส้ งบ แลว้ปญัญาจะเกดิมาเมอ่ืสตมิา-ปญัญาเกดิทางเดนิกจ็ะกวา้งข้นึถา้เรา ไมรู่จ้กัทาใจจติใจถกูครอบงาดว้ยความมดื ความทบึ ไมม่ทีางเดนิ ไมรู่้ จะไปทางไหนเรากจ็ะใชค้าวา่“มดืแปดดา้น”พอเราตงั้สตไิด้ทาใจได้ใจ เราสงบ ก็จะพบกบั แสงสวา่ ง มที างเดนิ ต่อไป เร่มิ จากตรงน้ีแหละ เดนิ ตรงน้ีก่อน ไปตรงน้ีก่อน ไม่เป็นไร... น่ีคือการพจิ ารณาสภาวธรรมท่ี เกิดข้นึ เพราะคา ว่า “ปล่อยวาง” มนั จะเป็นสภาวะ ถา้ เราพจิ ารณาใน พระไตรปิฎกจะเหน็วา่ปลอ่ยวางเป็นเร่อืงๆไปเป็นอย่างๆ
ถา้ถามวา่ปลอ่ยวางเร่อืงอะไร?ถา้พดูโดยรวมกค็อืปลอ่ยวาง การยดึตดิในรูปนามขนัธห์า้ เมอ่ืเหน็ถงึรูปนามขนัธห์า้ไม่บอกว่าเป็นเรา จงึถามเสมอวา่เขาบอกอะไรแก่เรา?เราไดเ้หน็อะไร?ไดรู้อ้ะไร?เขา้ใจ วา่อย่างไร?การทเ่ีราไดเ้หน็สจัธรรมความจรงิทพ่ีระพทุธเจา้ตรสัความ จริงคือรูปนามขนั ธห์ า้ไม่ไดบ้ อกว่าเป็นตวั เราของเรา ไดเ้หน็ ไหมว่าขนั ธ์ ทงั้หา้เป็นทต่ีงั้แห่งการยดึมนั่?เพราะอะไร?การมรีูปการเหน็รูปแลว้ ก็เขา้ ไปยดึ วา่ เป็นของเรา ของเขา ของใคร ไมไ่ ดพ้ จิ ารณาวา่ รูปนามขนั ธ์ หา้ เกดิ ดบั เปลย่ี นไปตามเหตปุ จั จยั คอื จะไปยดึ เอาไวก้ ่อนเลยดว้ ยความ เคยชนิ
