Page 87 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 87

ทบ่ี อกวา่ การละสกั กายทฐิ ิ ทจ่ี รงิ การละสกั กายทฐิ ิ คอื ความเหน็ ความเขา้ ใจว่าเป็นตวั เราของเรา จะละไดย้ งั ไงถา้ ไม่เหน็ จริง ๆ ดว้ ยตา ปญั ญาตวัเองว่ารูปนามน้ีไม่ใช่ของเรารูปนามขนัธห์า้ไม่ไดบ้อกว่าเป็น ของเราแต่ทบ่ีอกวา่เหน็แลว้เขา้ถงึแลว้แต่ไมเ่ขา้ใจน่ีกค็อือย่างหน่ึง เห็นแลว้ เขา้ ถึงแลว้ แต่ไม่เขา้ ใจ ส่ิงท่ีไดเ้ หมือนกบั ไม่มีค่า คุณค่า มนั นอ้ ยมาก เหมอื นเราน่ีเราอยากไดแ้ หวนเพชร อูว! สวยมากเลย ไปเลอืกดูในตู้สวยมากซ้อืมาป๊บุไปเกบ็ใส่ตู!้ประโยชนอ์ะไร?แลว้ก็ ไมเ่คยเปิดดูเลยนานๆแกะดูทกีย็้มิได้เอา้!ปิดไป...เหมอืนธรรมะเรา ไมม่ตีวัตนรูส้กึดีรูส้กึโลง่จงัเลยแต่ไมน่ามาใชบ้อ่ยๆ
หรอื ถา้เปรยี บเทยี บจรงิ ๆ ก็คอื ธรรมะหรอื ปญั ญาทเ่ีราไดเ้หน็ ถงึความไมม่ตีวัตนความเป็นจรงิขอ้น้ีเปรยีบเหมอืนยาวเิศษอยู่เมด็หน่ึง แต่ทานเมด็ เดยี ว เราอยู่ไดส้ องสามวนั โลง่ โปร่งสบายจงั เลย โรคอะไร ก็ไม่รบกวน แต่ก็อยากทานเม็ดเดียวตลอดชีวิต! ทาไมอยู่ไม่ได้ ตลอดชวี ติ ? ทานแลว้ นะ แต่เราก็ไปคลุกฝุ่นมาใหม่ เช้อื โรคตดิ มาอกี แหม..ทานยาแลว้ทาไมตอ้งเป็นหวดัอกี!?ถามวา่ไปคลกุทไ่ีหนมา?แลว้ ทานอกีไหม?ไมท่านแต่อยากใหย้าเมด็นนั้มฤีทธ์อิยู่ยาวๆแลว้ปญัญา ตรงน้แี ทนทจ่ี ะใชบ้ อ่ ย ๆ เป็นยาปฏชิ วี นะของจติ เรา มนั จะเป็นตวั คมุ้ ครอง ใหจ้ติเราเขม้แขง็และความดคีวามสุขน้ีอยู่ยนืยาวมากข้นึๆ
เหน็ไหมความทุกขล์ดลงความไม่ทุกขย์าวข้นึ ยาวข้นึ...มนั เป็นยาอายุวฒั นะของจติ เพราะอะไร ? การทร่ี บั รูอ้ ย่างไม่มตี วั ตนและ มบี รรยากาศตรงน้รี องรบั บอ่ ย ๆ ทา บอ่ ย ๆ ทกุ วนั ทบ่ี อกวา่ เวลาอารมณ/์ ผสัสะเขา้มากระทบน่ีเขา้ไมถ่งึเพราะอะไร?เหมอืนเป็นเกราะเป็นวคัซนี ป้องกนัไปในตวัมบีรรยากาศห่อหมุ้กายห่อหมุ้ใจกระทบก็เออ!รูแ้ลว้
79


































































































   85   86   87   88   89