Page 92 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 92
84
น่ีคอืวธิกีารพจิารณาเพอ่ืความปลอ่ยวางโดยเฉพาะจรงิๆแลว้น่ี สอนใหส้ นั้ ทส่ี อนวา่ ดบั ความรูส้ กึ วา่ เป็นเรา เอาความรูส้ กึ วา่ เป็นเราออก- เขากว็า่งเอาความรูส้กึวา่เป็นเราออก-เขากส็งบนนั่คอืการปลอ่ยวางดบั รสชาตอิ ารมณ์ไดเ้ร็วทส่ี ุด ดที ส่ี ุด จากนนั้ ก็เหลอื แต่เราพจิ ารณาถงึ เหตุ ปจั จยั ความเป็นไปวา่ ไดร้ ูแ้ ลว้ ควรจะทา อย่างไรต่อ แค่นนั้ เอง! ลองดูสิ อย่างหน่ึงคอืเรายอ้นกลบัมาดูวา่สถานะทางสภาพจติเราปญัญาของเรา ความไมม่ ตี วั ตนธรรมะทเ่ีราไดเ้หน็ แลว้ บา้นของเราทส่ี รา้งไวส้ วยงามแลว้ ลองกลบั ไปอยู่บา้ นตวั เอง กลบั มาอยู่บา้ นตวั เองคือจิตใจท่มี นั ผ่องใส เราสรา้งบา้นอยู่ไหน?สรา้งบา้นคอืจติทว่ีา่งทผ่ี่องใสใหก้บัตวัเอง
พอใจกลบั มาอยู่บา้ นเราก่อน ขา้ งนอกฝนกา ลงั ตก พายุกา ลงั แรง...ปิดประตูกลบัมาอยู่บา้นก่อนใหฝ้นซาก่อนค่อยเปิดหนา้ต่างเปิด ประตอู อกไปดูลาดเลาวา่ เป็นยงั ไง สงบเยน็ หรอื ยงั เหมอื นเรารอฟ้าหลงั ฝน เ ร า ก ็ จ ะ ไ ด เ้ จ อ ค ว า ม แ จ ่ ม ใ ส ต ร ง ท ่ ี เ จ อ ฝ น ก ร ะ ห น า่ ก ็ ต อ้ ง ท า ใ จ ส ง บ ตงั้ สตใิ หด้ ี อยูท่ บ่ี า้ นของเรา ใชแ้ บบนนั้ ! น่เี ขาเรยี กวา่ อะไร ? ปญั ญา/ศลิ ปะ ในการทร่ีูจ้กัรกัษาจติตวัเองรกัษาความดขีองตวัเองเพราะอะไร?เพราะ เราเคยเหน็ แลว้ ว่าการท่เี ดนิ ออกไปกลางแจง้ ระหว่างท่ฝี นกา ลงั ตกหนกั พายุแรงนนั้ มที กุ ขโ์ ทษเป็นอย่างไร บางทจี บั ไขห้ ลายวนั หลายเดอื นเลยนะ กลบัเขา้มาในบา้นน่ีโอ!เป็นไขอ้ยู่ตงั้นานกวา่จะฟ้ืนตวัได้เป็นอย่างนนั้
เพราะฉะนนั้ การปลอ่ ยวาง เอาความรูส้ กึ วา่ เป็นเราออก ยกจติ บ่อยๆและสง่ิทด่ีทีส่ีุดกค็อืวา่การปลอ่ยวางอย่างเขา้ใจการปลอ่ยวาง อย่างเขา้ ใจ ไม่ใช่ปลอ่ ยวางอย่างปลอ่ ยท้งิ ปลอ่ ยวางอย่างเขา้ ใจว่าอะไร ควรปลอ่ยและสง่ิทเ่ีราปลอ่ยวางน่ีไมใ่ช่ปลอ่ยวางทกุอย่างเลยปลอ่ยวาง ในบางอย่างทเ่ีป็นของหนกั แต่ก็ยงัทาหนา้ทท่ีท่ีาอยู่ปลอ่ยวางเป็นเร่อืง
