Page 18 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 18
(18)
ชีวิตนี้ช่ํางโชคดีที่ได้พบพระอําจํารย์ประเสริฐ ํานงฺกโร
ก่อนหน้าที่ผมได้พบกับท่านพระอาจารย์นั้น ชีวิตบนเส้นทางธรรม คงต้องย้อนกลับไปเมื่อ ๓๐ กว่าปี ทแี่ ลว้ ผมสนใจธรรมะตงั้ แตย่ งั เปน็ วยั รนุ่ ตอ่ มากไ็ ดม้ โี อกาสบวชเรยี นศกึ ษาธรรมะ ไดเ้ หน็ แนวทางและเปา้ หมาย ทจี่ ะไปใหถ้ งึ โดยหนั มาสนใจการปฏบิ ตั ธิ รรมอยา่ งจรงิ จงั ในแตล่ ะปี ผมพยายามจดั สรรเวลาเพอื่ เขา้ คอรส์ ปฏบิ ตั ิ อย่างน้อยคราวละ ๗ วัน บนเส้นทางของการแสวงหานี้ กอรปด้วยความศรัทธาและความเชื่อมั่นในธรรมะ ว่าจะ นาพาไปสู่ความหลุดพ้นได้ จึงปฏิบัติธรรมมาอย่างต่อเนื่อง ทั้ง ๆ ที่สภาวธรรมที่ผมพบเจอมา กลับวนเวียน และ ไม่ค่อยก้าวหน้าเท่าที่ควร
ค ง จ ะ เ ป น็ ธ ร ร ม ะ จ ดั ส ร ร ห ร อื เ ป น็ บ ญุ ข อ ง ผ ม ใ น เ ด อื น ธ นั ว า ค ม พ . ศ . ๒ ๕ ๕ ๙ ผ ม ไ ด ม้ โี อ ก า ส ล า ง า น ๑ ๕ ว นั เพอื่ ปฏบิ ตั ธิ รรม ทยี่ วุ พทุ ธกิ สมาคมฯ ศนู ย์ ๔ อยธุ ยา ผมไมเ่ คยคดิ เลยวา่ การปฏบิ ตั ธิ รรมครงั้ นี้ จะเปน็ จดุ เปลยี่ น ชวี ติ ผมเลยทเี ดยี ว ผมมาโดยมไิ ดร้ จู้ กั ทา่ นพระอาจารยม์ ากอ่ น ในใจกอ็ าจจะหวงั นดิ หนอ่ ยวา่ จะพบเจอสงิ่ ทดี่ กี วา่ ที่เคยเจอมา หรือมีพัฒนาการอะไรที่ดีขึ้น พบท่านพระอาจารย์ครั้งแรก สิ่งที่ผมสัมผัสได้เลยก็คือความเมตตา และความใส่ใจของพระอาจารย์ต่อลูกศิษย์ทุกคน ธรรมะที่ท่านถ่ายทอด แนะนาให้ไปปฏิบัติ ในจุดที่ต้องใส่ใจ และสงั เกตรายละเอยี ดตา่ ง ๆ ทา ใหเ้ ปน็ ครงั้ แรกทผี่ มไดเ้ ขา้ ถงึ และประจกั ษใ์ นสภาวธรรมตา่ ง ๆ ทเี่ กดิ ขนึ้ สภาวธรรม ทผี่ มเคยไดย้ นิ โยคที า่ นอนื่ สง่ อารมณ์ หรอื สภาวธรรมทผี่ มเคยอา่ นพบแตใ่ นตา รา สงิ่ ทเี่ กดิ ขนึ้ ในครงั้ นนั้ ทา ใหผ้ ม รู้และมั่นใจว่า ”เรามาถูกทางแล้ว” การได้พบกับความมหัศจรรย์ ความพิสดารของธรรมะ ยังสร้างความเชื่อมั่นว่า เราก็สามารถที่จะทาได้และเห็นผลได้ จากประสบการณ์ทางธรรมในครั้งนั้น นอกจากนี้ ผมยังค้นพบความจริงที่ สาคัญยิ่งอีกข้อหนึ่งว่า กํารมีครูบําอําจํารย์ที่ใช่สําหรับตนเองเป็นสิ่งที่สําคัญมําก และผมบอกกับตัวเองว่า ผมได้ พบกบั ครบู าอาจารยข์ องผมแลว้ ผมไดก้ ราบและขอถวายตวั เปน็ ลกู ศษิ ย์ เพอื่ ขอปฏบิ ตั ธิ รรมกบั ทา่ นตงั้ แตบ่ ดั นนั้
ท่านพระอาจารย์ประเสริฐ านงฺกโร ที่ผมได้สัมผัสรับรู้ ท่านเป็นพระวิปัสสนาจารย์ที่กอรปด้วยเมตตา อนั ประมาณมไิ ด้ แนะนา สงั่ สอนธรรมะทชี่ ที้ างตรงและสนั้ ทสี่ ดุ คอยประคบั ประคองปรบั อนิ ทรยี ์ ชแี้ นะการปฏบิ ตั ิ เพื่อให้เข้าถึงและก้าวหน้าเร็วที่สุด ให้กาลังใจและชมเชย เมื่อเห็นว่าลูกศิษย์ปฏิบัติถูกต้อง ทุ่มเทแก้ไขปัญหาเมื่อ โยคีรู้สึกไม่มั่นใจ หรือสงสัยในการปฏิบัติ ท่านสั่งสอนด้วยใจที่อดทน ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ลูกศิษย์ทุกคน ได้ไปถึงเป้าหมายที่ต้องการ
ผมใครข่ อโอกาสนี้ กราบขอบพระคณุ ในความเมตตาทยี่ งิ่ ใหญ่ คา สงั่ สอน และธรรมะของทา่ นทถี่ า่ ยทอด อบรม ทาให้ผมได้พบแสงสว่างบนเส้นทางแห่งธรรมนี้ คงไม่มีคากล่าวใดที่จะแทนความรู้สึกทั้งมวลได้ คงกล่าว ได้เพียงสั้น ๆ ว่า
“ชีวิตนี้ช่ํางโชคดีที่ได้พบพระอําจํารย์ประเสริฐ ํานงฺกโร” นํายสมพงษ์ กังสวิวัฒน์