Page 19 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม

น้อมสํานึกพระคุณ พระอําจํารย์ประเสริฐ ํานงฺกโร
l จากคาถามที่เคยมีมาตลอดว่า การน่ังหลับตาแล้วตามลมหายใจ หรือใช้คาบริกรรม จะทาให้มีสมาธิ ณ ช่วงเวลานั้น ๆ และจะส่งผลอย่างไร ท่ีเมื่อลืมตามาแล้ว ก็ยังคงมีอารมณ์กระทบเช่นเดิม
l จากความรู้สึกที่เคยมีว่า ธรรมะเป็นเรื่องท่ียาก จะต้องแปลความหมายในแทบจะทุกหลักธรรม และ ถึงแม้จะแปลแล้ว ก็ยังยากที่จะเข้าใจ
และด้วยการได้รับการอบรมสั่งสอน แนวทางการปฏิบัติ จากท่านพระอาจารย์ ทาให้เข้าใจถึงวิธีการ ปฏิบัติธรรม ได้โดยง่าย จากเรื่องท่ีเคยคิดเสมอว่า เป็นเรื่องยาก กลับกลายเป็นเร่ืองง่าย จากเร่ืองที่ไกลตัว ณ วันนี้ เป็นเรื่องในตัวและรอบตัว
l ท่านพระอาจารย์สอนให้เข้าใจความหมายหลักธรรมด้วยการพอใจที่จะทาลงมือทามุ่งมั่น(เพียร)ท่ี จะทาอย่างต่อเน่ือง และไม่ย่อท้อ และท่ีสา คัญ ต้องทาและพิสูจน์ด้วยตัวเอง ยิ่งทาให้เข้าใจว่า ธรรมะและชีวิต เป็นเร่ืองเดียวกัน เพียงแค่จะต้องเพียร ท่ีจะปฏิบัติกับชีวิต ได้ทุกขณะ ทุกเวลา และมีความพอใจและใส่ใจ ในทุกบรรยากาศ ทุกสภาวธรรม ทุกอิริยาบถ ให้บ่อยท่ีสุด เท่าที่เราสามารถจะทา ได้
l การเข้าถึงซ่ึงแนวทางการปฏิบัติตามคาสอนของท่านพระอาจารย์“ดับตัวตนค้นธรรม”ก็ต้องใช้ความ เพียรลา ดับหน่ึง แต่การปฏิบัติให้ได้ต่อเนื่องน้ัน ต้องใช้ความเพียรยิ่งกว่า
สิ่งที่ได้รับความเมตตาจากท่านพระอาจารย์ตลอดมา คือ การเริ่มต้นทาใหม่ โดยไม่ย่อท้อที่จะทาดี เป็นพลังให้เรามุ่งมั่นด้วยความตั้งใจต่อไป จนกว่าวันที่เราบรรลุเป้าหมาย ท่ีตั้งปณิธานไว้
น้อมสักการะจากศิษย์ทุก ๆ คน ที่ขอนอบน้อมบูชาครู เพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวที ขอตั้งจิต ด้วยความตั้งม่ัน ที่จะมีความเพียรเป็นที่ตั้ง อย่างต่อเนื่อง เพ่ือให้เข้าถึงซ่ึงนิพพาน เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณ และบูชาครู
“พระอําจํารย์ประเสริฐ ํานงฺกโร”
ดร.เอมพิธํา จิตต์เสนํา
(19)