Page 236 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม

168
ลองดูนะ ถ้าไม่แยกแบบนี้ จิตใจรู้สึกเป็นอย่างไร รู้สึกถึงความ...ดูที่ความรู้สึกที่สงบ ที่มั่นคงแล้ว กว้างออกไป กว้างกว่าตัวปุ๊บ รู้สึกรอบ ๆ ตัว เขามีความสงบด้วยไหม มีความเบามากขึ้นไหม รู้สึกแบบ นี้ไปเลย เราก็จะเดินอยู่ในบรรยากาศของความรู้สึกที่สงบ หรือที่เบา ที่ใสอันนี้ ทีนี้ เวลาที่...ทาไมอาจารย์ ต้องถาม แล้วสภาพจิตเป็นอย่างไร ทาไมเวลาเล่าสภาวะ...อาจารย์ เล่าสภาวะไป อาจารย์มักจะถาม สภาพจิตเป็นอย่างไร เพราะโยคีเล่าไม่ชัด จึงต้องถาม
ใชค้ า นแี้ ลว้ ยงั ไมต่ รง กต็ อ้ งใชค้ า อกี คา หนงึ่ เผอื่ ทจี่ ะชดั ขนึ้ ไมใ่ ชเ่ ผอื่ หรอก พอถามปบุ๊ ออ่ ! จติ รสู้ กึ เป็นอย่างนี้ รู้สึกสงบ รู้สึกใส รู้สึกมั่นคง อันนี้ พูดถึงการดูสภาพจิตตรงนี้เป็นเบื้องต้น ทีนี้ในอิริยาบถย่อย ทเี่ ขาบอกวา่ ถา้ มบี รรยากาศรองรบั มบี รรยากาศรองรบั มบี รรยากาศของความรสู้ กึ ทเี่ บา มบี รรยากาศของ ความสงบรองรับ มีบรรยากาศของความใสรองรับ มีบรรยากาศของความโล่งรองรับ
ลองดูนะตอนนี้ ถ้าเราฟังเสียง เสียงที่อาจารย์พูด สมมุติเหมือนเสียงในอิริยาบถย่อย ที่เราได้ยิน เสียงนี่นะ ถ้ารับรู้ผ่านบรรยากาศ หรืออยู่ในบรรยากาศของความโล่งเบานี่นะ ฟังเสียงที่ได้ยิน ทีนี้มีอยู่ ๒ ส่วน หนึ่ง ให้เสียงนั้นเกิดอยู่ในบรรยากาศของความรู้สึก เกิดอยู่ในความโล่งเบาอันนั้น เสียงที่ปรากฏ ขึ้นมา ที่ปรากฏอยู่ในบรรยากาศของความโล่งเบา ความโล่ง ความเบา หรือความสงบ ถ้าเสียงเกิดอยู่ใน บรรยากาศของความโล่ง เบา และสงบ เสียงนั้นมีอาการเกิดดับอย่างไร อันนี้อย่างหนึ่ง
และถา้ ใหเ้ สยี งนนั้ อยนู่ อกบรรยากาศของความโลง่ เบา ลองดวู า่ แตกตา่ งกนั อยา่ งไร...ไดไ้ หม อนั นี้ อย่างหนึ่ง แต่เวลาเรากาหนดอิริยาบถย่อย ให้เขาเกิดในบรรยากาศของความสงบ เพื่อที่จะกาหนดรู้อาการ เกิดดับของอารมณ์นั้นให้ชัด เพื่อที่จะเอามาเป็นอารมณ์กรรมฐาน หรือยกจิตขึ้นสู่วิปัสสนากรรมฐานนั้น ให้เขาเกิดอยู่ในบรรยากาศของความสงบหรือว่าง อันนี้แล้วแต่โยคีนะ แต่ละคนว่า ขณะนั้นสภาพจิต หรือ บรรยากาศของความรู้สึกเราเป็นแบบไหน ไม่ได้หมายความว่าเป็นความสงบทั้งหมด บางขณะก็เป็นโล่ง ๆ เบา ๆ บางขณะก็โปร่ง ๆ บางขณะก็ใส ๆ แต่ให้รู้ว่า มีบรรยากาศรองรับ
บรรยากาศรองรบัอันนี้ตอ่ไปเขากจ็ะกลายเปน็บรรยากาศกลายเป็นกาลงัของสมาธิที่เป็นอารมณ์ ฌานไปในตัว มีฌานรองรับ เดินอยู่ในความว่าง ความสงบ ความโล่ง ความเบา กลายเป็นว่าอิริยาบถย่อย เคลื่อนไหวอยู่ในบรรยากาศของฌาน แต่ฌานนี้ใช้ยกจิตขึ้นสู่วิปัสสนาได้ ทีนี้พอมีบรรยากาศตรงนี้รองรับ การกาหนดอิริยาบถย่อยนี่นะ ลองสังเกตนิดหนึ่งนะ ถ้ามีบรรยากาศรองรับแบบนี้ เวลากะพริบตา เวลาเรา กะพริบตานี่นะ รู้สึกไหมว่า อาการกะพริบ รู้สึกชัดเจนไหมว่ามีอาการกะพริบ กะพริบแล้วมีอาการหายไป หรือเป็นอย่างไร
ถา้ ไมม่ บี รรยากาศรองรบั ลองดวู า่ อาการกะพรบิ เปน็ อยา่ งไร กบั มบี รรยากาศรองรบั อาการกะพรบิ ตาของเรา อันไหนชัดกว่ากัน คือการสังเกตแบบนี้ ทีนี้คืออาการกะพริบตา แต่ไม่ใช่ว่าไปหาอาการกะพริบ ตาอย่างเดียว นี่คือยกตัวอย่าง แต่ในอิริยาบถย่อย ให้รู้อารมณ์ตามอาการ อาการตามปกติ จะหยิบ จะจับ จะเคลื่อนไหวก็ตาม ให้สังเกตอาการที่เกิดขึ้น มีบรรยากาศรองรับ ทีนี้ถ้าพูดถึงว่า พอมีบรรยากาศรองรับ แบบนี้ เวลาเคลื่อนไหวหรือ...ยกตัวอย่างอะไรดี ล้างจานเนอะ!