Page 239 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 239
171
นั่งก็หลับ ต้องทาอิริยาบถย่อย ต้องอาศัยอิริยาบถย่อย อิริยาบถย่อยนี่นะ ทาไปเถอะ ทาอะไรก็ได้ ทา เคลื่อนไหวแต่ให้มีสติกาหนดรู้ แล้วไม่จาเป็นต้องช้าด้วยนะ ไม่จาเป็นต้องช้า
หรือจากช้า ๆ ก่อน แล้วค่อยเร็วขึ้น หรือจากเร็ว ๆ พอตื่นแล้วค่อยช้าลง เร็ว ๆ พอตื่นแล้วค่อย ช้าลง เพื่อที่จะกาหนดอาการเกิดดับ อาการพระไตรลักษณ์ อาการเคลื่อนไหวว่าเกิดดับอย่างไร สลับได้ ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า เรามีเจตนาที่จะแก้ความง่วง เจตนาที่จะแก้ความง่วง แต่คงไม่ต้องถึงกับร้องเพลง เคลอื่ นไหวเรว็ ขนึ้ สตมิ งุ่ รู้ จรงิ ๆ แลว้ วธิ แี กอ้ ยา่ งหนงึ่ คอื เราจะใหก้ า หนดตน้ จติ จรงิ ๆ ตน้ จติ ตอ้ งกา หนด ทุกวันนะ อย่าบอกว่ากาหนดไม่ได้ ยังไม่เคยเห็น ยังไม่ได้กาหนดเลย ไม่ได้...ต้องกาหนด ได้ไม่ได้นั่นอีก เรื่องหนึ่ง
แต่การที่ใส่ใจสังเกตต้นจิตเป็นสิ่งสาคัญ ไม่อย่างนั้นเราจะไม่รู้ว่า วันหนึ่ง ๆ เรารู้ทันอารมณ์ตัวเอง มากนอ้ ยแคไ่ หน การกา หนดตน้ จติ จะทา ใหเ้ รารทู้ นั อารมณ์ รทู้ นั อาการ รทู้ นั แมก้ ระทงั่ ความคดิ รทู้ นั อาการ รู้ทันถึงอาการก่อนทา รู้ทันเจตนาของตนเองว่า เวลาจะพูด จะคิด จะทาอะไรนี่นะ มีเจตนาอย่างไร มีความ คิดอย่างไร ถึงจะทาสิ่งนั้น ตรงนี้จะทาให้เราเห็นเจตนาของตัวเอง และจะทาให้เป็นคนที่มีเหตุผลในตัว
แต่ถ้าไม่สนใจ รู้แต่ว่าทา ๆ ๆ ทาไปทาไม...ไม่รู้ อันนี้ไม่ได้ คิดแบบว่า เขาเรียกว่า ทาให้เราไม่ ละเอียดพิจารณา ขนาดจิตของตัวเอง ความคิด ความอยากของตัวเอง เราจะไม่เห็น ตรงนี้จะได้เห็นอะไร เห็นทั้งกิเลสของตัวเองว่าอาการที่เกิดขึ้น เกิดจากกิเลสแบบไหน หรือเกิดจากเจตนาที่เป็นกุศลหรือ อกุศล ที่อาการหรือกรรม การกระทาทางกาย ทางวาจาเกิดขึ้น เกิดจากเจตนาแบบไหน และการกาหนด ต้นจิต จะทาให้...อาจารย์เฉลยเองหมด เกิดประโยชน์ไหมนี่นะ
ต อ น ท ปี ่ ฏ บิ ตั ิ อ า จ า ร ย ไ์ ม เ่ ค ย น ะ ท า่ น แ ม ค่ ร ไู ม เ่ ค ย บ อ ก ไ ว เ้ ล ย ว า่ ท า ไ ป เ ห อ ะ เ ด ยี ๋ ว ม นั จ ะ เ ป น็ อ ย า่ ง น นั ้ อย่างนี้ ไม่เป็นเลยนะ ท่านบอกว่า กาหนดต้นจิต ดูซิว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราเล่าอย่างเดียว ต่อไปนี้กาหนด ต้นจิตนะ ต่อจากนี้ให้กาหนด เราก็กาหนดต้นจิตทั้งวัน ถามว่าเป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร พอรู้สึกตื่นตัวขึ้น สติไวขึ้น แล้วมีอะไรอีก รู้สึกเวลาจะทาจะหยิบจะจับอะไร รู้สึกมั่นใจขึ้นเยอะ มั่นคงขึ้นเยอะ อาการ เหยียบขไี้กไ่มฝ่อ่นนี่ะไมเ่ปน็แลว้เมอื่กอ่นเราจะเปน็แบบกลวัเวลาจะทาอะไรแลว้จะหยบิจบัมนัไมเ่ตม็ไม้ เต็มมือ จะทาอะไรก็รู้สึกว่า ไม่มั่นใจ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
แต่พอกาหนดต้นจิตแล้วนี่นะ สภาวธรรมต่าง ๆ ชัดเจน จะหยิบจะจับ จะทาอะไรชัดเจนหมด คิด อะไรก็ชัดเจน ว่าเห็นผลที่เราต้องทาคืออะไร ทาทาไม แล้วผลต่อมาเกิดขึ้นอย่างไร เราเข้าใจ เรารับอะไรได้ รับไม่ได้ ทาให้มีความมั่นใจ มีความชัดเจนในอารมณ์มากขึ้น นั่นคือผลที่ตามมา เพราะฉะนั้นนี่ ผล ของเรากับผลของอาจารย์อาจจะไม่เหมือนกันนะ เพราะว่า บางทีการสังเกตถึงเหตุและผลของการกระทา เพราะฉะนั้น สังเกตดูนะว่า อาจารย์ให้ดูสภาพจิต ให้เพิ่มต้นจิต ให้เพิ่มตัวมุ่ง ให้เพิ่มความนิ่ง
ไม่ใช่แค่นิ่ง จริง ๆ แล้ว ผลเขามากกว่าที่โยคีเล่าอีกเยอะเลย บางทีเล่าได้นิดเดียว เล่านิดเดียว บางทีก็ฟัง อ๋อ! ประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นน่ะ เราทาแล้ว เราได้ประโยชน์อะไร ตรงนี้แหละ เป็นวิธีการที่จะให้
