Page 514 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 514
446
อกี อยา่ งหนงึ่ ...ตอ่ ไป ทา ใหจ้ ติ ทมี่ คี วามสขุ นี้ ใหก้ วา้ งออกไป การยา้ ยความสขุ แบบนมี้ าไวท้ หี่ นา้ ไป ที่สมอง ทีนี้ลองนะ ทาจิตที่สุขแล้ว จิตที่เบา ๆ แล้ว ให้กว้างเท่าท้องฟ้า กว้างเท่าจักรวาล ทาจิตที่ว่าง ๆ นี้ ให้กว้างเท่าจักรวาลไปเลย กว้างแค่ไหน...แค่นั้น ขอบเขตตรงไหนก็ตรงนั้น แล้วลองดูว่า ลองคิดถึงเรื่อง ที่ทาให้เราเป็นทุกข์ เรื่องที่เคยทาให้เราเป็นทุกข์ ไม่ต้องเอามาใส่ตัว ให้ใจเรากว้างกว่าเรื่องนั้น ให้ใหญ่กว่า เรื่องนั้นมาก ๆ
ลองดูสิว่า จริง ๆ แล้ว จิตใจของเรามีอานาจ มีอานุภาพกว่าเรื่องนั้นมากแค่ไหน ลองคิดดูว่าความ ทกุ ขเ์ กดิ ขนึ้ ไดไ้ หม ใจทมี่ คี วามสขุ ใหก้ วา้ งกวา่ เรอื่ งนนั้ ๆ แลว้ ลองดวู า่ เรอื่ งนนั้ ทา ใหท้ กุ ขไ์ ดไ้ หม หรอื วา่ เปน็ แค่ความคิดเฉย ๆ ถ้าเป็นแค่ความคิดเฉย ๆ เราก็ไม่ต้องกลัวเขา ไม่ต้องกลัว แล้วการที่แผ่จิตที่เป็นบุญ ให้กว้างนี่นะ เป็นวิธีการแผ่เมตตาด้วยนะ เป็นวิธีการแผ่เมตตา
เพราะฉะนั้นถ้าเราทาแบบนี้ เรารู้อาการ ดูจิตตัวเอง ทาจิตของเราให้ว่าง ๆ ให้กว้างกว่าตัวบ่อย ๆ ก็จะเป็นวิธีป้องกันความทุกข์ได้ดี พอคิดอะไร ก็ให้จิตของเรา ให้ใจเรานี้ใหญ่กว่าเรื่องที่คิด จะเดินจะทา อะไร ก็ให้ใจเรากว้างกว่าเรื่องที่คิด ที่ทา มันจะเป็นตัวป้องกันความทุกข์ได้ดี เวลาไม่สบายใจขึ้นมา ทาใจ ให้กว้างกว่าเรื่องนั้น กว้างกว่าสิ่งนั้น แยกเป็นคนละส่วนออกไป นี่แหละคือวิธีการที่จะดับทุกข์ได้
เดี๋ยวต่อไปอาจารย์จะไม่ใช้เสียง ให้นั่งและทาดู ทาความสุข เอาความสุขมาตามลมหายใจ หายใจ เข้าไป ให้ความสุขเข้าไป หายใจออกมา ให้ความสุขออกมาด้วย แล้วก็แผ่ความสุขให้เต็มทั้งตัว พอมีความ คิด ดูด้วยความสุข เอาความสุขไปรับรู้ความคิด ดูว่ามีแล้วหมดอย่างไร ดับอย่างไร เดี๋ยวอาจารย์จะไม่ใช้ เสียงประมาณสัก ๕ นาทีนะ ประมาณสัก ๕ นาที ต่อจากนั้นจะให้โอกาส ให้ถาม ใครมีอะไรจะถามก็ถาม เดยี๋ วถามตอบปญั หาธรรมกนั พอสมควร ตามสมควรแกเ่ วลา ขอใหต้ งั้ ใจกนั เรามานงั่ สมาธพิ รอ้ มกนั เงยี บ ๆ นิ่ง ๆ สัก ๕ นาที...
พระอาจารย์ : สมควรแก่เวลานะ ค่อย ๆ ลืมตาได้...ลืมตาได้
โยคี : แล้วก็โอกาสนี้ก็จะขอเมตตาท่านพระอาจารย์ ได้เมตตาเปิดโอกาสให้โยคี คณะศิษย์มหา กรุณาธรรมสถาน ได้มีโอกาสถามปัญหาเรื่องการปฏิบัติ แล้วก็ปัญหาธรรมะครับท่านพระอาจารย์ ก็มีท่าน ใดที่สงสัย หรือมีปัญหาธรรมะ ในเรื่องของการปฏิบัติ ที่อยากจะถามท่านพระอาจารย์ไหมครับ
พระอาจารย์ : ไม่มี...ไม่มีนะ เก่งจังเลย ถือว่าเป็นคณะที่แสดงว่า...ไม่มีปัญหา เป็นคณะที่ไม่มี ปัญหา ปฏิบัติธรรมแล้วยังไม่เคยเจอปัญหาเลย
โยคี : ขอถามคาถามว่า ภพหน้ามีจริงไหม
พระอาจารย์ : ภพหน้ามีจริงไหม จะตอบว่าอย่างไรดี จะไปตอนนี้ หรือหลังจากนี้ เอ่อนะ! ต้องถาม แบบนี้ จริง ๆ แล้ว เราจะไม่ เอ๊ะ! ภพหน้ามีจริงไหม เอ่อ! เมื่อวานมีไหม
โยคี : เมื่อวาน มีค่ะ
