Page 515 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 515
พระอาจารย์ : เอ่อ! แล้วไปตอนนี้ได้ไหม เอ่อ! แล้วพรุ่งนี้มีไหม
โยคี : มีค่ะ
พระอาจารย์ : แล้วจะไปตอนนี้ได้หรือเปล่า...ไม่ได้ ภพหน้าชาติหน้าเช่นเดียวกัน อดีตชาติกับ อนาคต ตอ้ งผา่ นขนั้ ตอน เพราะฉะนนั้ สงิ่ ทเี่ รา...คอื โดยสภาวะ...เขามี เพราะฉะนนั้ ถา้ ไมม่ ภี พหนา้ ชาตหิ นา้ สวรรคต์า่งๆจะไมม่ีภพภมูติา่งๆสวรรค์เทวดาตา่งๆกเ็คยเกดิเปน็มนษุย์แลว้กท็าบญุ กศุลพอตายไป ไปเกิดเป็นเทวดา นั่นเขาเรียกภพใหม่ เป็นอีกภพชาติหนึ่ง เป็นเทวดา เป็นพรหมแต่ละชั้น ๆ ตรงนี้ เกดิ จากความดที แี่ ตล่ ะคนทา พอทา อยา่ งไรไปเกดิ ตรงไหน แลว้ กว็ นเวยี นกลบั มาอกี แลว้ มาเกดิ เปน็ มนษุ ย์ ใหม่ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
อย่างเช่น โยมทาความดีแบบนี้ โยมทาบุญ โยมอาจจะไปเกิดเป็นเทวดาอีกสักแสนปี หรือแสนชาติ แล้วโยมจะบอกว่าชาติหน้าไม่มีได้ไหม เพียงแต่ว่าชาติหน้าอาจจะไม่ได้เป็นมนุษย์ อาจจะไปเป็นเทวดา แล้วก็จะไปเกิดเป็นพรหม ถ้าปฏิบัติธรรมไปเกิดเป็นพรหม พอกลับมาเป็นมนุษย์อีก เพราะฉะนั้นเราจึง จาตัวเองไม่ได้ ว่าชาติที่แล้วเคยเป็นอะไรมาก่อน ชาติที่แล้วเป็นเทวดา เป็นสัตว์
เหมือนปีที่แล้ว จาได้ไหมว่าทาอะไรไว้บ้าง เอ่อ! นี่แหละ เราระลึกได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เมื่อวานจาได้ หมดไหม...หมดไหม...หมดไหม จาได้หมดไหม นี่แหละ บางครั้งเราจึงรู้สึกว่า คนเราพอเกิดมาชาตินี้นะ พอไปเจอสถานที่ต่าง ๆ บางทีระลึก เอ๊ะ! ตรงนี้เหมือนเคยมานะ เหมือนเคยเห็นนะ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยไปเลย พอไปเจอ เราก็ระลึกได้ในอดีต อดีตที่ผ่านมา เราเคยไปท่องเที่ยวที่ไหน ไปอยู่ตรงไหน ไปเกิดที่ไหน พอไปเจอที่เราเคยอยู่ เคยไป มันก็จะแว็บนิดนึง ๆ แต่จารายละเอียดทั้งหมดไม่ได้...อันนี้
เพราะฉะนั้น จริง ๆ เลย ที่เราสามารถ ที่พิสูจน์ได้ก็คือว่า ที่บอกว่าพรุ่งนี้มี แต่ทาไมไปตอนนี้ไม่ได้ แล้วชาติหน้ามี เราจะไปพิสูจน์ตอนนี้ได้ไหม ก็ไม่ได้อีก มันต้องผ่านขั้นตอน ถ้าอยากไปชาติหน้าก็ต้อง ตายก่อน แต่ชาติ...อดีตชาติ เราสามารถปฏิบัติธรรม บางคนปฏิบัติธรรม สติ สมาธิดี เขาเรียกมีญาณ เกิดขึ้น ก็ยังสามารถระลึกชาติได้ บางคนไม่ปฏิบัติธรรม สร้างมาดีปุ๊บ พอเกิดมาเขาเรียกว่าสร้างบุญใน อดีต จริง ๆ แล้ว เพราะอดีตเขาเคยปฏิบัติธรรม สั่งสมบารมีเก่ามา เกิดมาระลึกชาติได้เลย ไม่ต้องมา ปฏิบัติในชาตินี้ แต่ก็สามารถระลึกชาติได้ ชาติก่อนเคยไปเกิดตรงไหน เป็นอะไรอยู่ อันนี้เราจะเคยได้ยิน อยู่บ่อย ๆ
แต่ถ้าเราพิสูจน์ รอให้พิสูจน์ด้วยตัวเอง เราก็ต้องตายก่อนนั่นแหละ แต่จาได้ไหม ต้องจาเอาไว้นะ ชาตินี้ฉันเป็นคนนะ ชาติหน้าฉันต้องจาให้ได้ แต่วิถีจิตของเรานี่นะ ธรรมชาติมันเหมือนกับ เอ๊ะ! ทาไมเรา ลืม ก็เหมือนกับ ก่อนที่จะเดินขึ้นมา ถอดรองเท้าไว้อย่างไร ถ้าไม่ย้อนกลับไป เราก็จะระลึก...อันนี้เหตุใกล้ แล้วนะ ทีนี้ถ้ามันระยะยาวล่ะ พอเราตายปุ๊บเกิดปุ๊บ คิดดู กี่ปีที่เราจะย้อนมาระลึกถึงอดีตชาติ ว่าเราเคย เกิดหรือเปล่า ตลอดชีวิตเราไม่เคยสนใจเลย ว่าอดีตชาติเราเคยเกิดหรือเปล่า แล้วจิตของเราก็ไปเสพของ ใหมอ่ ยเู่ รอื่ ย ๆ เรอื่ งราวใหม่ ๆ มนั ปรงุ แตง่ ไปใหม่ จนทบั ของเกา่ ไปหมด เพราะฉะนนั้ มนั ปดิ จนระลกึ ไมอ่ อก
447
