Page 45 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 45
ไม่ใช่แค่เลือกไม่ถูกนะ ไปเลือกอย่างอื่นมาด้วย เลือกที่ไม่ได้ถามน่ะนะ! เหมอื นเราจบั ประเดน็ ไมถ่ กู วา่ สงิ่ ทคี่ วรจะสนใจคอื อะไร สงิ่ ทอี่ าจารยใ์ หไ้ ป รู้คืออะไร... แล้วเราก็มาถาม ทาอย่างไรให้ก้าวหน้า อาจารย์ ? ทาไมมัน ติดอีกแล้ว มันวนอีกแล้ว ? กลายเป็นว่าเราไปกังวลว่าทาอย่างไรถึงจะ เดินหน้า
สิ่งที่อาจารย์ให้ไปดู จุดที่อาจารย์แก้ เพื่อไม่ให้วน เพื่อให้ก้าวหน้า แลว้ พอเราทา ไมไ่ ดอ้ ยา่ งทอี่ าจารยบ์ อก กไ็ ปหาวธิ อี นื่ กอ่ นกแ็ ลว้ กนั ไปลอง โน่นลองนี่... คือแบบนี้นะ - ทาไม่ได้ก็ให้บอกว่าทาไม่ได้ ให้การบ้านไป แลว้ หาไมเ่ จอ จะไดร้ วู้ า่ ไปหาแบบไหนจงึ หาสภาวะไมเ่ จอ เลา่ ไดเ้ ลยไมต่ อ้ ง ไปกลัวผิด แล้วไม่ต้องกลัวอาจารย์ดุ ดุแน่นอน ถ้าไม่ดุเดี๋ยวไม่จานะ... อาจารย์ไม่ค่อยดุหรอก สงสารโยคี เพราะเห็นว่าแค่จาการบ้านไม่ได้ก็ เครียดแย่แล้ว พอไปหาแล้วไม่เจอ เดี๋ยวอาจารย์จะว่าไหม!? ไม่หรอก อาจารย์พร้อมที่จะเข้าใจโยคี
สังเกตไหม บางทีเล่าผิด เล่าให้ก็ได้! บางทีโยคีเล่าไม่ถูก อาจารย์ ก็จะถาม อย่างนี้ใช่หรือไม่ ? อ๋อ! ใช่ ๆ แล้วก็เล่าไป... ถามเพื่อให้เล่าถูก เพราะว่าสภาวะเขาจะเป็นของเขา เรารู้ว่าถ้าเราเคยปฏิบัติเราก็เคยเล่าผิด เรากเ็ คยเขา้ ใจผดิ เรากเ็ คยทา ไมถ่ กู เหมอื นกนั กเ็ ปน็ เรอื่ งปกต!ิ แตท่ สี่ า คญั ก็คือว่า ถ้าผิดครั้งเดียวให้จา จาให้ได้ แล้วต่อไปจะผิดน้อยลง น้อยลง แค่นั้นเอง! เราก็ต้องพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น ตามหลักเลยนะ เขา ห้ามเล่าเรื่องนอกตัว เรื่องที่อยู่ข้างนอกไกล ๆ นี่ห้ามเล่า ต้องเล่าเฉพาะ สภาวะอย่างเดียว! เดินจงกรมเป็นอย่างไร เวทนาเป็นอย่างไร ความคิด เกิดดับอย่างไร อันนี้ต้องเล่าอาการ
37
