Page 47 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 47
ตามมา ยิ่งคิดจิตยิ่งผ่องใสยิ่งสุข แต่ก็เห็นเกิดดับ เกิดดับ... ตรงนี้เราจะ ได้ไม่คล้อยตามหรือหลงไปกับความคิดอย่างเดียว แต่จะมีเพียงสติคอย กาหนดตามรู้ความคิดที่เกิดขึ้นมาเรื่อย ๆ ตรงนี้วิธีเล่าสภาวะ
ทีนี้ เพื่อความต่อเนื่องของสภาวะ อย่างเมื่อกี้บอกความคิดเป็น ค ว า ม ค ดิ ท เี ่ ป น็ ก ศุ ล เ ข า ด บั เ ด ด็ ข า ด ว บุ ไ ป แ ล ว้ จ ติ ใ ส ข นึ ้ ว บุ แ ล ว้ จ ติ ใ ส ข นึ ้ . . . พอสักพักกาหนดไปเรื่อย ๆ เราหยุด พอหยุดปึ๊บมีความคิดใหม่เกิดขึ้น เป็นความคิดสัพเพเหระหรือความคิดทั่ว ๆ ไป เวลาเล่าก็คือว่า ความคิด มันเปลี่ยนไปแล้ว จากที่เมื่อเช้าคิดแต่เรื่องดี ๆ ทั้งนั้นเลย พอสักพักจิต เปลี่ยนจากความสุขเป็นความสงบ เริ่มคิดโน่นคิดนี่คิดสัพเพเหระทั่วไป คอื เราบอกวา่ มนั เปลยี่ นเรอื่ งคดิ เปน็ สพั เพเหระแลว้ นะ... แตว่ า่ เขาเกดิ ดบั อย่างไร ?
ความคิดที่เกิดใหม่เขาดับต่างจากเมื่อกี้ตรงที่ว่า พอลอย ๆ มาบาง ๆ แล้วก็หมดไปขนึ้มาแบบบางๆแลว้ก็หมดไป...นี่คอืเลา่ถึงอาการเกดิดบั ของความคดิ ถา้ เลา่ แบบนอี้ าจารยจ์ ะไดร้ วู้ า่ ถงึ แมค้ วามคดิ เกดิ ขนึ้ มากต็ าม แต่สติเรามีมากน้อยแค่ไหน อันนี้ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งโยคีเองจะได้ รับรู้ว่า ถึงแม้จะมีความคิดเกิดขึ้นมาเยอะก็ตาม ถ้ากาหนดแบบนี้เราจะ เหน็ วา่ ความคดิ ทเี่ กดิ ขนึ้ มาใหมส่ ง่ ผลตอ่ สภาพจติ ของเราอยา่ งไร - เหมอื น เดิม หรือต่างไปอย่างไร ? เป็นความคิดที่บางกว่าเดิม เบากว่าเดิม แล้ว จติ กย็ งั มนั่ คงตงั้ มนั่ เพราะฉะนนั้ ความคดิ ทเี่ กดิ ขนึ้ ใหมก่ ไ็ มร่ บกวนใจของ เรา - อันนี้เป็นความคิดทั่วไป
แตถ่ า้ เปน็ ความคดิ ทเี่ ปน็ อกศุ ลเกดิ ขนึ้ - ขณะทจี่ ติ เราสงบขนึ้ แลว้ ความคิดที่เกิดขึ้นมานี่เขามีน้าหนักเป็นกลุ่มก้อนทึบ ๆ หรือว่าเป็นก้อนก็
39
