Page 89 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 89
มานิดหนึ่ง เราก็รู้แล้วเขาก็ดับไป ขุ่นขึ้นมาแล้วดับไป นั่นคือความขุ่น เข้ามาระยะสั้น ๆ แต่โดยทั่วไปแล้วรู้สึกว่าสงบแล้วมีความสุข ตรงนี้ คือสภาพจิตที่เราเป็นอยู่จริง ๆ นอกนั้นเป็นแค่อารมณ์จรเข้ามาชั่วขณะ หนึ่ง ๆ แค่นั้นเอง
แต่บางทีเราไปให้ความสาคัญตรงอารมณ์จรชั่วขณะหนึ่ง แล้วเรา ก็ไปกังวลกับอารมณ์จรว่า อย่าเกิด อย่าเกิด... อันที่เป็นอยู่จริง ๆ ที่ดีอยู่ แล้วนี่ข้ามไป ทาให้จิตเราไม่มีกาลัง เพราะฉะนั้น อารมณ์จรก็คืออารมณ์ จร แทรกเข้ามาดับไป แต่ดูตัวที่เราเป็นอยู่ สภาพจิตจริง ๆ ของเรารู้สึก เป็นอย่างไร ? ถ้าเรากลับมาดูสภาพจิตตรงนี้จิตเราจะมีกาลังขึ้น เหมือน เรากลับมาอยู่บ้านเรา กลับมาหาบ้านที่อยู่ของเรา อารมณ์จรนี่เหมือน ลมพัด แสงแดดส่อง ฝนตก เข้ามาแล้วก็ผ่านไป เข้ามาแล้วผ่านไป... เป็น ชั่วขณะหนึ่ง ๆ พิจารณาแบบนั้น
(โยคีกราบเรียนถามว่า สภาพจิตที่พระอาจารย์เมตตาสอน มัน จะเปลี่ยนไปเองโดยธรรมชาติหรือเราสามารถเลือกได้ ?) เลือกได้ สภาพ จิตเราเลือกได้ เพราะการยกจิตก็เหมือนเราเลือกสภาพจิตจะให้เป็น แบบไหน การที่เติมความสุขได้นี่คือเปลี่ยนสภาพจิตเรา เรายกจิตขึ้น สู่ความสงบก็เปลี่ยนสภาพจิตเรา นั่นเป็นเหมือนอารมณ์ฌานที่เรา เปลี่ยนได้ ถ้าเรารู้วิธีเราเปลี่ยนวิถีจิตของเราได้ แต่ไม่ใช่ว่าเราจะเลือก ได้ทุกครั้ง ถ้าว่าโดยสภาวญาณ ถ้าเขาเป็นอย่างนั้นก็จะเป็นอย่างนั้น ที่จะรู้สึกว่าเติมความสุขก็ไม่ได้ เติมความสงบก็ไม่ได้ เขาก็อยู่เฉย ๆ อย่างนั้น อันนั้นเป็นสภาวญาณของเขา แต่ถ้าโดยทั่วไปเราสามารถ เปลี่ยนได้
81
