Page 116 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา

112
ที่พระองค์ทรงสอนในเบื้องต้น อย่างเมื่อกี้ที่พวกเราสมาทานกัน ข้าพเจ้า ขอสมาทานจะงดเว้นห้าประการคือศีลห้าข้อ นั่นเป็นแนวทางแห่งสันติสุข นนั่ เปน็ แนวทางแหง่ ความมโี ภคทรพั ย์ เราสมาทานแลว้ จะทา ใหเ้ ราเปน็ สขุ และเป็นเบื้องต้นของมรรค ผล นิพพาน
ทีนี้ เมื่อเราสมาทานศีลแล้ว ก็มาเจริญภาวนามาปฏิบัติธรรมกัน น้อมธรรมะเข้ามาใส่ตัว อีกอย่างหนึ่งคือ คาสั่งสอนขององค์สมเด็จพระ สมั มาสมั พทุ ธเจา้ ทใี่ หเ้ ราพจิ ารณา พจิ ารณาสจั ธรรมคอื อะไร สจั ธรรมเปน็ เหตุแห่งทุกข์เป็นเบื้องต้น มีเป้าหมายเพื่อที่จะละทุกข์ เพื่อที่จะออกจาก ทุกข์เป็นที่ตั้ง เพราะสัตว์โลกทั้งหลายยังเวียนว่ายในวัฏสงสาร หมุนเวียน เปลี่ยนไปตามวัฏจักรตามเหตุปัจจัยที่เรียกว่า “วัฏสงสาร” เดี๋ยวเกิดขึ้น หมุนไปเวียนไป เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ เวียนไปตลอดเวลา เกิดแล้วตาย เกิดแล้วตาย... เปลี่ยนไปตลอดทุกภพทุกชาติ กว่าที่เราจะมานั่งอยู่ตรงนี้ ได้นี่ไม่รู้ว่าเวียนไปเกิดขึ้นเวียนมาเกิดขึ้นกี่ภพกี่ชาติแล้ว เราไม่รู้...
แต่สิ่งหนึ่งที่เรารู้ได้ก็คือว่า ชีวิตของเรา จิตใจของเรา ในแต่ละ วันแต่ละวัน พอมีผัสสะ/มีอารมณ์เข้ามากระทบทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เผลอเข้าไปยึดเอาว่าเป็นตัวเราของเราเมื่อไหร่ ความทุกข์ก็เกิดขึ้นมา ยึดว่าเป็นของเที่ยง ไม่อยากให้มันดับไป ไม่อยากให้เสื่อมไป ไม่อยากให้ สลายไป เขาก็เสื่อมไปสลายไปตามเหตุปัจจัย พอเสื่อมไปสลายไป ความ ทุกข์ก็เกิดขึ้นมาอีก แล้วก็หลงว่ารูปเป็นเรา อารมณ์ต่าง ๆ เป็นของเรา สิ่ง ทเี่ กดิ ขนึ้ มาเปน็ ของเรา พอยอ้ นกลบั มาพจิ ารณา เรมิ่ ตน้ เลยคอื พจิ ารณาดู รปู นามขนั ธห์ า้ รปู นามขนั ธห์ า้ ทเี่ รยี กวา่ เปน็ เราเปน็ ของเรา สตั วท์ งั้ หลายก็ มีรูปนามขันธ์ห้า มีรูป มีเวทนา มีสัญญา มีสังขาร มีวิญญาณ อันนี้แหละ เขาเรียกว่า “ขันธ์ทั้งห้า”