Page 202 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 202
198
เขาก็ยังเป็นอย่างนั้น ทาอย่างไรเขาก็เป็นอย่างนั้น นี่คือลักษณะที่บังคับ บัญชาไม่ได้ แต่ขณะที่กาหนดรู้ต่อเนื่องไป พอสติมีกาลังมากขึ้น ๆ ก่อน ที่เขาจะชัดขึ้นนี่ จากที่พร่าก็จะบางจะเลือนจะจาง ๆ จนว่างจนจาอะไร ไม่ได้ ว่างจนจาอะไรไม่ได้ เหมือนทาไม่เป็นด้วย แล้วเขาเริ่มปรากฏ ขึ้นมาใหม่ เริ่มแค่นิด ๆ เริ่มอะไรนิดหน่อย ๆ เล็ก ๆ ขึ้นมา พอเริ่มชัด นิดหนึ่ง ๆ ตรงนั้นแหละของดีที่เราต้องสนใจ ตั้งใจ ใส่ใจมากขึ้น เขาเริ่ม ชัดขึ้นมาแล้วนะจากที่กาหนดอะไรไม่ได้ เขาเริ่มชัดขึ้นมาก็ต้องพอใจ รู้ซ้า ๆ เป็นขณะไป
ตรงนแี้ หละพอรเู้ ปน็ ขณะ รซู้ า้ ๆ สตมิ กี า ลงั มากขนึ้ จากทจี่ บั อะไร ไม่ได้เขาก็เริ่มชัดขึ้น บางทีก็เป็นดวงขึ้นมา เป็นวับขึ้นมา บางทีวับขึ้นมา ชดั ๆ บางทสี วา่ งขนึ้ มา บางทกี เ็ ปน็ ประกายปรากฏขนึ้ มา นนั่ อาการเขาเรมิ่ ชัดขึ้นแล้ว ตรงนี้เราก็จะรู้สึกมั่นใจมากขึ้น เออ! ค่อยยังชั่ว เริ่มเห็นแล้ว เรมิ่ ดขี นึ้ นคี่ อื ความรสู้ กึ ของเรา อาจารยจ์ งึ บอกวา่ สภาวะเปน็ อยา่ งไรกต็ าม ให้เรารู้ชัดว่าการกาหนดรู้อารมณ์ขณะนั้นสติเราดี เราตั้งใจดู เราไม่หลับ เราไม่เคลิ้ม อันนี้คือตัวสติสัมปชัญญะ ไม่ต้องให้ใครบอกหรอก เราต้อง บอกตัวเองได้ว่า พอนั่งแล้วเคลิ้ม นั่งแล้วหลับ นั่งแล้วจิตตื่นตลอดเวลา อันนี้คือต้องรู้ ต้องบอกตัวเองได้
ถ้าถามอาจารย์ว่า นั่ง ๆ แล้ววุบหําย ไม่รู้โยมหลับหรือเปล่ํา!? อาจารยไ์ มไ่ ดน้ งั่ เฝา้ ซะหนอ่ ยนะ! แตถ่ าม เปน็ ยงั ไงกอ่ นทจี่ ะวบุ ? มนั สลวั ๆ เคลมิ้ ๆ แลว้ กว็ บุ ไป... ออ๋ ! อนั นนั้ เรยี กวา่ หลบั เลย ขาดสตแิ นน่ อน สตขิ าด ปุ๊บก็จะหลับ พออาจารย์บอกว่าหลับ บางทีเขาก็จะเถียงอาจารย์ ถ้ําหลับ ทําไมวุบไปแล้วมันถึงสว่ํางโล่งขึ้นมํา ? เอ้า! ก็มันตื่นแล้ว ตอนหลับมันก็ ไม่สว่าง มันก็สลัว แต่ทําไมตื่นเร็วขนําดนั้น!? ทําไมวุบไป หลับ แล้วมัน
