Page 92 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 92
88
ประกาศต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย รวมทั้งเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เพื่อให้ ได้รับรู้ถึงสัจธรรมอันประเสริฐ คือรู้แนวทางที่จะออกจากทุกข์ พระพุทธ องคท์ รงไดต้ รสั รถู้ งึ ความจรงิ สปี่ ระการ รทู้ กุ ข์ รเู้ หตใุ หเ้ กดิ ทกุ ข์ รขู้ อ้ ปฏบิ ตั ิ ถึงความดับทุกข์ และรู้ว่าทุกข์สิ้นแล้ว เพราะฉะนั้น เราปฏิบัติธรรม เราก็ ต้องมีเป้าหมาย เป้าหมายของการปฏิบัติธรรมของเราเป็นไปเพื่ออะไร ? เป็นไปเพื่อการดับทุกข์ เป็นไปเพื่อการออกจากทุกข์อย่างที่พระองค์ ทรงได้ค้นพบแล้ว ได้เห็นแล้ว ได้ออกแล้วจากวัฏสงสาร ออกจากทุกข์ ทั้งหลายแล้ว
เพราะฉะนนั้ เราจะพจิ ารณาอยา่ งไร ปฏบิ ตั อิ ยา่ งไร ? ธรรมะอนั ใด ทพี่ ระองคท์ รงแสดงทรงชใี้ หเ้ ราไดร้ ไู้ ดเ้ หน็ ? เราจะเหน็ วา่ ธรรมะทพี่ ระองค์ ทรงตรัสทรงแสดงถึงเหตุแห่งทุกข์นั้นคืออะไร เหตุแห่งทุกข์คืออะไร ? เพราะความไม่รู้ เพราะอวิชชาที่ครอบงาอยู่ในจิตใจของสัตว์โลก/ของเรา ทั้งหลายที่ยังไม่ได้พิจารณาตาม หรือไม่เข้าใจในสัจธรรมตรงนี้ จึงทาให้ เป็นเหตุแห่งทุกข์ขึ้นมา เหตุแห่งทุกข์ตรงนั้นคืออะไร ? อะไรเป็นปัจจัย ให้เกิดทุกข์ ? เหตุแห่งทุกข์คือ อวิชชา แล้วอะไรเป็นปัจจัยให้อวิชชานั้น เข้าไปเกาะเกี่ยวยึดติด ? อวิชชาคือไม่รู้อะไร ? ไม่รู้ความจริงข้อไหน ?
คาสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าพิจารณาดูเราจะ รู้ว่าสิ่งที่คนเรายึดมากที่สุดคืออะไร อุปาทานการที่ทาให้เราเข้าไปยึดหรือ ทาให้เราหลงอวิชชานั้น หลงอะไร ? หลงรูปนาม หลงความเป็นไปว่าเป็น ของเที่ยง หรือไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงตามสัจธรรมความเป็นจริงของ รูปนามขันธ์ห้านั่นแหละ เพราะไม่รู้ว่ารูปนามขันธ์ห้านี้จริง ๆ แล้วเป็น อย่างไรจึงเข้าไปยึดเอาว่าเป็นของเรา ของเรา ของเรา... อยู่เนือง ๆ ทีนี้ เมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้ถึงความจริงข้อนี้ เพราะอวิชชา มีตัณหา อุปาทาน
