Page 8 - ต้นจิตและอริยาบทย่อย
P. 8
2
พลังมันรั่วไป เพราะจิตไหลตามอารมณ์ภายนอก พลังความสงบที่มีอยู่ก็ ค่อย ๆ ลดลง ๆ หายไปตอนไหนไม่รู้ มารู้อีกทีไม่มีบรรยากาศ พลังก็ ไม่มี อันนี้อย่างหนึ่ง
เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรม ที่บอกว่า การเจริญสติให้ต่อเนื่อง เป็นลูกโซ่ และให้ดูสภาพจิตเยอะ ๆ การดูสภาพจิตต้องเริ่มต้นจาก ตรงไหน ? ถ้าใครดูอิริยาบถย่อยยังไม่ชัด ก็เริ่มต้นจากอิริยาบถหลักนี่แหละ เวลาเรานั่งกรรมฐาน ทาจิตให้ว่าง เข้าถึงความสงบ เข้าถึงความว่าง เข้าถึง ความใส จิตมีความสงบ มีความผ่องใส มีความว่าง มีความโล่ง มี ความโปร่ง มีความเบา อย่างใดอย่างหนึ่งที่ปรากฏเกิดขึ้นตอนที่เรานั่ง กรรมฐาน เวลาลืมตาขึ้นมาก็ให้สังเกตดูว่า พอลืมตาขึ้นมา จิตยังโล่งเบา อยู่ไหม ขณะที่เราหลับตา สังเกตว่ารอบ ๆ ตัวรู้สึกมีความเบา มีความ โล่ง มีความสงบอยู่ พอลืมตาขึ้นมาก็ต้องสารวจดูว่า จิตข้างในเราสงบ รอบ ๆ ตัวเรายังเบา ยังโล่งอยู่ไหม อันนี้คือให้สังเกตแบบนี้ พอสังเกต แบบนี้ปุ๊บ เวลาจะขยับ เวลาจะลุก เวลาขยับมือเคลื่อนไหว ขยับกายที่จะ ลุกขึ้นมา เรารู้สึกทันที ไม่ต้องไปพยายามหา รู้สึกเคลื่อนไหวอยู่ในความโล่ง ความเบา ความสงบอันนั้นหรือเปล่า อันนี้อย่างหนึ่ง ขณะที่เคลื่อนไป เดินออกไป ก็สังเกตบรรยากาศรอบ ๆ เวลาเราเคลื่อนไป เคลื่อนอยู่ ทา่ มกลางความสงบความเบาหรอื เปลา่ ถา้ สงั เกตแบบนตี้ อ่ เนอื่ ง สภาวธรรม หรือพลังยังต่อเนื่องอยู่ พลังจะไม่รั่วง่าย ๆ
ทีนี้การรับรู้ เวลาลืมตาขึ้นมา มองอะไรก็มองผ่านบรรยากาศ ของความว่าง ความสงบ ความโล่งอันนี้ เป็นการรับรู้ผ่านบรรยากาศของ ความว่าง ความสงบ ความโล่งไป แล้วก็สังเกตว่า ภาพที่เห็นกระทบแล้ว จิตเราดับไหม ภาพที่เห็นดับไหม สังเกตไปเรื่อย ๆ รู้สึกอย่างต่อเนื่อง
