Page 18 - มิติธรรม

12
วูบดับไปก็ตายจาก แลวก็มีเหตุใหตองเกิดใหม เพื่อที่จะไดรับรูถึงความ ดับคือความตายตอไป จะมีก็แตชองวางระหวาง ดับกับเกิด เกิดกับ ดับเทานั้น ท่ียังคงไวแตความวางเปลา วางเปลาจากทุกสิ่งทุกอยางไมมี เปลี่ยนแปลง ไมมีทุกข ไมมีสุข มีแตความสงบเย็น ขณิกนิพพานเปน เชนนี้แลวมหานิพพานเปนเชนใด ?
วิธีที่ ๔
ใหเอาความรูสึกไวหนารูป แลวขยายใหกวางออกจนเปนบรรยากาศ บรรยากาศของความรูสึกกับรูปเปนคนละสวน เห็นชัดถึงความไมมีตัวตน เมื่อเอาตัวตนออกจากความรูสึกไดแลว เพ่ือความรวดเร็วใหยอความ รูสึกเล็กเทาปลายเข็ม แลวซอนเขาไปในความรูสึกที่รูวานั่ง ความรูสึก ที่รูวานั่งจะดับเปนขณะ ๆ ความรูสึกนี้ตั้งอยูชั่วเสี้ยววินาที ดับไป ภายในเสี้ยววินาที แลวเกิดขึ้นใหม ตั้งอยูชั่วเส้ียววินาที แลวก็ดับอีก ในชวงเสี้ยววินาทีเชนกัน เมื่อรูสึกข้ึนมาใหเอาความรูสึกซอนเขาไป ในความรูสึกที่รูวานั่ง ใหทําอยางนี้ไปเรื่อย ๆ จนกวา จะเหน็ ชอ งวา งระหวา ง ดับกับเกิดชัดเจน ความชัดเจนที่เกิดขึ้นในระหวางดับกับเกิดยิ่งมีมาก เทาไร นิพพานขณะเล็กยิ่งมีความคมชัดมากขึ้นเทาน่ัน แลวขณิกนิพพาน ตางจากมหานิพพานอยางไร ?
วิธีที่ ๕
ใหเอาความรูสึกขณะเล็ก (สติสัมปชัญญะ) จับความรูสึกขณะ เล็ก (สติสัมปชัญญะ) วิธีน้ีเปนวิธีท่ีลัดและรวดเร็วที่สุด เพราะอารมณ ท่ีรับรูเปนอารมณปรมัตถ ไมมีบัญญัติเขามาเกี่ยวของ ที่สําคัญตอง รักษาอารมณปรมัตถใหคงท่ี หากหลุดไปเกี่ยวของกับอารมณบัญญัติ เมื่อไร ก็จะเปนการเริ่มตนใหม ยิ่งเกี่ยวของมาก โอกาสที่จะสัมผัส