Page 56 - มิติธรรม

50
เกร็ดความรู ๘
๑. ขณะปฏิบัติ เห็นอาการตาง ๆ คลายของวางเปลา เกิดจาก ปญญาเห็นความไมมีแกนสารของสังขาร
๒. ทุกครั้งที่เห็นอาการเกิดดับ สังโยชนเครื่องรอยรัดจะถูกตัดขาด ไปดวย
๓. อาการเกิดดับไมปรากฏ สังโยชนจะเกิดขึ้นทันที
๔. ขณะเห็นอาการเกิดดับไมตองไปกังวลวา เปนรูปหรือนาม
๕. ความลังเลสงสัยในพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ เปนตัว
ปดกั้นปญญา
๖. กายทิพยจะเกิดขึ้นได ตองอาศัยพลังจิต
๗. สภาพจิตเปนตัวรองรับ อาการเกิดดับของรูปนาม
๘. สภาพจิตกับอาการเกิดดับอยูที่เดียวกัน แตเปนคนละสวน ๙. สติมีกําลังมาก จะเห็นสภาพจิตชัดเจน
๑๐. สภาพจิตที่เกิดขึ้นตองรูไดในขณะนั้น ถาหากมีอาการตอง นึกกอนจึงบอกได แสดงวาสติยังออนอยู
๑๑. รูถึงอาการเกิดดับโดยทั่วไปแลวเรียกวาดี มีสติรูทันอารมณ ปจจุบัน
๑๒. แตถาหากตองการที่จะเขาถึงธรรมขั้นตอไป สติจะตองมีกําลัง มากยิ่งขึ้น
๑๓. ทุกครั้งที่เห็นอาการเกิดดับ จะตองรูทันทีวาเกิดดับอยูในสภาพ จิต ประเภทไหน ?
๑๔. เมื่อทําไดอยางนี้ สติจะมีกําลังเปนทวีคูณ
๑๕. สภาพจิตที่มีกําลังเมื่อขยายใหกวางออก จะเปนบรรยากาศ เฉพาะตัว