Page 54 - มิติธรรม

48
๒๗. อริยะขั้นที่ ๑ ศีล ๕ บริสุทธิ์จริงหรือไม ?
๒๘. การกระทําใด ๆ ที่สงผลใหไปเกิดในอบายภูมิ อริยะขั้นที่ ๑ จะไมกระทําอยางเด็ดขาด
๒๙. ขณะทํางานแลวทําสัตวตายโดยไมตั้งใจถือวาไมบาป เพราะ ขาดองคประกอบคือตัวเจตนา
๓๐. เมื่อตายแลวจะไปเกิดเปนอะไร ขึ้นอยูกับอาการยึดติดของ คน ๆ นั้น
๓๑. ถายึดติดในความเปนกุศล กุศลก็จะสงผลใหไปเกิดในที่ดี ๆ อยางนอยก็เปนมนุษย
๓๒. ถายึดติดในความเปนอกุศล อกุศลก็จะสงผลใหไปเกิดใน ภพภูมิที่ต่ํา
๓๓. อกุศลที่ยังไมไดลงมือกระทําหรือแสดงออก หากคิดอยูในใจซ้ํา แลวซ้ําเลา ก็สามารถนําไปสูอบายไดเชนกัน
๓๔. อกุศลชนิดนี้มีกําลังมาก เพราะคิดจนติดเปนนิสัย จัดเปน มโนกรรม
๓๕. ทุกครั้งที่รูสึกขึ้นมาจะตองรูสึกทันทีวา เปนอารมณใหมและ ความรูสึกใหมจึงจะดี
๓๖. เหมือนคนนอนหลับสนิท แลวตื่นขึ้นมารับอารมณใหมเสมอ ๓๗. อารมณกับความรูสึก จะตองเกิดดับพรอมกันตลอดเวลา ๓๘. จะเห็นอารมณปรมัตถไดนั้น นามจะตองมีกําลังมากกวารูป
๓๙. รูปมีกําลังมากกวานาม อารมณที่ปรากฏจะเปนอารมณบัญญัติ เทานั้น เพราะนามที่ออนแอจะไมสามารถรับอารมณปรมัตถได
๔๐. การรับรูอารมณบัญญัติ วิถีจิตทํางานมากกวาการรับอารมณ ปรมัตถ