Page 34 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การน้อมพลังบุญเพื่อการอธิฐานจิต
P. 34
840
ไปได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ความวิเศษแบบนี้นี่แหละ มากกว่าที่เราจะใช้เหตุผลด้วยการคิด ๆ แต่เป็นความ รู้สึกที่เราสามารถสัมผัสได้ด้วยตัวเอง เป็นปัจจัตตัง เป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติ ผู้ทา สัมผัสได้ด้วยตัวเองจริง ๆ
ใครก็ตาม อย่างเรานั่งอยู่นี่นะ สัมผัสได้เกือบทุกคน หรือทุกคน...ไม่แน่ใจนะ เกือบทุกคนนะ เกอื บทกุ คน รสู้ กึ ไดเ้ ลยวา่ ใครทรี่ สู้ กึ ออ๋ !มพี ลงั แบบนขี้ นึ้ มา ถามวา่ มปี ระโยชนก์ บั เราไหม...พลงั อนั นี้ รสู้ กึ ดีไหม นี่คือสิ่งที่เราต้องบอกตัวเอง บอกตัวเองได้ว่า เราทาแบบนี้แล้วจิตเรามีพลัง สติดี จิตมีความผ่องใส มีความตั้งมั่น และจาเป็นต้องพอแค่นี้ไหม หรือมีความอยาก มีความโลภมากกว่านี้ได้...ได้นะ แต่พอใช้ ความโลภปี๊บ รู้สึกไม่ค่อยดีเลย แต่รู้สึกว่า เอ่อ!ถ้าเรามีความเพียร น้อมเข้ามาใส่ใจบ่อย ๆ น้อมให้เกิดขึ้น แก่ตน ที่เรียกโอปะนะยิโก เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว
เราสวดมนต์ใช่ไหมนี่นะ ในบทของข้อของธรรมะ ธรรมะอันประเสริฐนี่นะ โอปะนะยิโก เป็นสิ่งที่ ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว เราน้อมอะไร...ไม่รู้นะ สังเกตนะ ส่วนใหญ่แล้วไม่รู้เขาว่าก็ว่าไป โอปะนะยิโก เป็น สิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูฮีติ เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ไม่รู้อีกเหมือนเดิม เมื่อกี้นี้ได้รู้แล้วใช่ไหม สิ่งที่เรารู้ได้ด้วยตัวเราเอง เราน้อมถึงพระพุทธเจ้านี่นะ สมมุติว่า ควรน้อมเข้ามาใส่ ตัวบ่อย ๆ ไหม การที่น้อมถึงอานุภาพ พุทธานุภาพ พลานุภาพ ตรงนี้แหละจะทาให้ปัญญาเราเกิดขึ้นมา น้อมเข้ามาใส่ตัวแล้ว...จะอยู่ที่ไหนก็ตาม
ถา้ ใครนอ้ มถงึ อานภุ าพของพระพทุ ธเจา้ อยา่ งนไี้ ด้ จะอยทู่ ไี่ หน จะไมร่ สู้ กึ โดดเดยี่ ว อยทู่ ไี่ หนไมร่ สู้ กึ วงั เวง แมน้ งั่ อยคู่ นเดยี วทา่ มกลางความเงยี บ จติ จะมคี วามอบอนุ่ มคี วามหนกั แนน่ มคี วามมนั่ ใจ เหมอื นมี พระองค์อยู่ใกล้ ๆ มีที่พึ่ง ตรงนี้แหละมีธรรมะเป็นที่พึ่ง ๆ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ เรามีธรรมะ...เป็นตรง ไหน มีความเป็นอนัตตา ความตั้งมั่น ความสงบ ความมีสติตรงนี้แหละ มีธรรมะเป็นที่พึ่ง พอเอาธรรมะ เป็นที่พึ่ง ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ อยู่ตรงไหนนะ บทไหน ข้อไหน เล่มไหนดี กลายเป็น เอ่อ!หา...นึก... หาไม่เจอเลย
นี่แหละธรรมะ สภาวธรรมที่เราจะพึ่งได้ ต่อเมื่อเกิดขึ้นกับตัว เกิดขึ้นที่ใจของเรา ไม่ต้องหลายบท หรอก แค่บทเดียวก็คุ้มนะ แค่มีสติ สมาธิ มีความตั้งมั่น มีความเข้มแข็ง มีความอดทน เรื่องอื่นอาจจะไม่รู้ เท่านี้ก็คุ้มแล้ว คือช่วยชีวิตเราได้ อยู่ที่ไหนก็อุ่นใจ อยู่ที่ไหนก็มีความสุข ถ้าเรามั่นใจอย่างนี้นะ ไม่ต้องห่วง สุคติเป็นอันหวังได้นะ สุคติ...จิตจะมีความสุข มีที่ไปที่ดีแน่นอน
พอเรามั่นใจ ๆ อย่างนี้นะ พอเห็นแบบนี้นะ สิ่งที่ตามมาคืออะไร คาว่าศรัทธานี่นะ ไม่ใช่แค่ศรัทธา ในพระพุทธเจ้า ไม่ใช่แค่ศรัทธาในธรรม ต้องศรัทธาในตัวเองด้วย รู้สึกไหมว่า มั่นใจไหมว่าเราทาได้ เรา สามารถนอ้ มถงึ พระพทุ ธเจา้ ได้ ถงึ พลงั ของพระพทุ ธเจา้ ถา้ เรามคี วามมนั่ ใจแบบนนี้ ะ เราจะไมต่ อ้ งหวนั่ ไหว กับอะไรเลย เรามั่นใจตรงนี้มันดีอยู่แล้ว ยิ่งเราพิจารณากาหนดรู้สภาวธรรมเหล่านี้ ให้ยิ่งชัดมากขึ้น ๆ ยิ่ง มั่นใจในธรรมด้วยแล้วนี่นะ มีที่พึ่งอย่างตั้งมั่น เข้มแข็ง มั่นคงมาก ๆ
