Page 132 - มรรควิถี

118
เทาที่จะนอยได การที่จะกําหนดรูถึงความมีตัวตน หรือไมมีตัวตนของ ตัวเองวามีมากนอยแคไหน วิธีสังเกต วิธีปฏิบัติก็คือ ใหดูตนจิตแลวกําหนด ที่ความรูสึกใหตอเนื่อง ก็จะเห็นวาบางครั้งมีตัวตนบางครั้งไมมีตัวตน เพราะ ตนจิตที่เกิดขึ้นมาจะเห็นเจตนาดวย รูวาจิตตองการอะไร ในขณะเดียวกัน ก็สั่งใหทํา จะเห็นถึงความมีตัวตนหรือไมมีตัวตนชัด พอมีอารมณมา กระทบ จิตที่สั่งใหทําตอไป สั่งอยางมีตัวตนหรือไมมีตัวตน แตในขณะเดียว กันถาหมั่นเพียร กําหนดอาการของตนจิตบอย ๆ หรือจับที่ตนจิตบอย ๆ อยางตอเนื่องสติจะมีกําลัง เมื่อสติมีกําลัง สมาธิมีกําลัง มีบรรยากาศ รองรับ ความรูสึกก็จะละเอียดก็จะเห็นวา เมื่อมีอารมณนี้มากระทบมีตัว ตนมั้ย เพราะวาสติมีกําลัง สมาธิดี จิตผองใส เมื่อไรที่มีตัวตนเกิดขึ้น ก็จะรูไดทันที ทีนี้เมื่อรูแลวทําอยางไร ก็อยูที่ความพอใจอีก รูแลวพรอม ที่จะดับ หรือรูแลวปลอยใหตั้งอยู เวลาเกิดความไมสบายใจ เกิดความโกรธ ขึ้นมา เวลาโกรธขึ้นมาอยากใหความโกรธตั้งอยูนาน ๆ ไมพรอมที่จะดับ เพราะยิ่งไดโกรธนานยิ่งรูสึกวาสะใจ ไดแสดงออกตามความโกรธ พอได แสดงออกตามความโกรธแลว รูสึกไดกระทําแลว สะใจ กับการที่เรารูวา มีความโกรธ แลวเรารีบดับความโกรธ เอาชนะตนเองดวยการดับความโกรธ อยางไหนดีกวากัน ถาเรามีความพอใจที่จะดับความโกรธและสามารถดับได ความภูมิใจก็จะเกิดขึ้น กุศลก็จะยิ่งมีกําลังมากขึ้น
การเจริญพลังก็เหมือนกัน ไมวาจะเปนผูเริ่มปฏิบัติใหม หรือ ผูปฏิบัติที่สามารถเจริญพลังไดแลว จะตองเจริญพลังใหตอเนื่อง ยกจิต บอย ๆ วันละครั้งสองครั้ง หรือวันละหลาย ๆ ครั้ง บางครั้งปฏิบัติแลว รูสึกวาสบายมีความสุข พอมีความสุขก็เพลิดเพลินกับความสุข จนลืม เจริญพลัง เพราะวาไมมีความทุกข อยูสบาย ๆ ไมเครียดไมมีอะไร ก็จะ ปลอยตามสบาย ๆ พอทุกขขึ้นมาหรือมีอุปสรรคเกิดขึ้นก็จะรูสึกวา มีความเพียร มีความขยัน ตองขยันนะ การเจริญพลังทุกครั้ง ตองให