Page 311 - มรรควิถี
P. 311
ที่เกิดขึ้นมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อยางเชน เมื่อมีอาการอยางใด อยางหนึ่งเกิดขึ้น ถาเราไมรูวิธีกําหนด เราก็จะรูสึกวาเหมือนบังเอิญ หรือ วาเกิดขึ้นแบบฟลุค เวลานั่งๆ นั่งนิ่ง ตามอาการ นิ่ง ๆ แลวก็รูสึก โลงไป โลง โปรง วาง เบา สบาย ถามวากอนที่จะถึงความโลงนั้นทํายังไง ? ไมรู นั่งดู ๆ ไป แลวมันก็โลงไปเฉย ๆ ตรงนี้เขาเรียกไมรูที่มาที่ไป เกิดขึ้น โดยบังเอิญ เคยไหมอยู ๆ ก็สวางโลงขึ้นมา ไมรูวาดูอะไรอยู ที่นี้เราผาน ขั้นตอนนั้นมาแลวแตละคน ผานขึ้นตอนนั้นมาแลว
ขั้นตอนตอไปนี่ ถึงตรงไหนแลวขั้นตอนตอไปของแตละคน ตรงไหน นะ ? เดี๋ยวอาจารยดูกอน ตองมองหนาวาแตละคนถึงไหนแลว อืม.. ใกล ๆ กัน มีอยางหนึ่งอยางที่บอกแลว เวลากําหนดทุกครั้ง เวลานั่ง ทุกครั้ง เมื่อวางแลว ตัววางหมด ใจเราวาง ตัวเราเบาโลงหมด มีอะไรเกิด ขึ้นมา ? ตรงที่มีอะไรอาจารยยังพูดไมชัด เพราะวารูสึกวา คําวา “มีอะไร ปรากฏขึ้นมา” มันจะกวาง อะไรบางที่ปรากฏข้ึนมาในความวาง ? เอากระชับ เขามาอีกนิดหนึ่ง แตวากระชับเขามาอาจารยก็เปนหวงวา มันไมเปนอยาง ที่พูด พอไมเกิดอยางที่พูด เราก็จะรูสึก..ทํายังไงดี เพราะไมเปนอยางที่ อาจารยบอกเอาไว จะกําหนดยังไงตอ ?
ที่จริงแลว ก็อยางที่บอกวาเวลาวางหมด ลองดูนะ พอเรายกจิตขึ้น สูความวางเหมือนเมื่อคืนที่บอกวาใหนิ่ง วาง ตั้งจิตอยูในความวาง ไมมี อะไรเกิดขึ้น ที่จริงพอวางเมื่อไหร ใหนิ่งในความวาง นิ่งในความวางแลว ตองการดูอะไรบาง? ถาตัวเราวาง วางในที่นี้ คําวา “วาง” ตรงนี้ ไมใชแค วางจากความคิดแลวนะ ไมใชแควางจากความคิด แมแตตัวที่นั่งอยูก็หาย ไปดวย หมายถึงตรงนี้ แมแตตัวก็วางไปดวย ไมมีอะไรเลย รูสึกวางสนิท เหลือแตความวางจริง ๆ และความวางที่เกิดขึ้น ตองรูชัดวาใจเราวาง ไม ใชความวางแคขางหนา ไมใชแควาขางหนาเราวาง ตัววางหมด แลวใจ รูสึกยังไง ? ใจจะรูสึกโลง โปรง เบา ไมมีอะไรเลย ตองรูสึกอยางนั้น
297