Page 312 - มรรควิถี

298
ถึงจะเรียกวาวาง ตรงนี้นะ จุดนี้
ที่นี้วาวางไมมีอะไรเลยตรงนี้ สิ่งที่ตองทําตอ ก็ใหนิ่งตรงความวาง
วางไมมีอะไรเลยแมแตใจเราก็ยังวางเปลา ความรูสึกวางเปลา ใหนิ่งในความ รูสึกที่วาง ตอไปนะ ความรูสึกที่วางอยูตรงไหน ? เราตองรูตําแหนงดวย อยางเชน ความรูสึกที่วาง ความวางกวางไมมีขอบเขตไมมีประมาณ แตความ รูสึกที่เรารูสึกโลง วางจริง ๆ มันจะอยูบริเวณรูป ใกลตัว แตไมมีตัว ขางนอกก็จะเปนวางไป แตตรงนี้.. ที่โลงเบาที่สุดคือจะบริเวณนี้ สวนที่สอง ดังนั้นใหเรานิ่งเขาไปในความโลงเบา ลึก ๆ แลวเขามีอาการอยางไร ? ในความรูสึกที่วางเบา ความรูสึกที่วางเบา เขามีการเปลี่ยนแปลงไหม ? ไมใชวาเห็นชัดเจนเหมือนเห็นดวยตา แมแตแครูสึกเหมือนไมมีอะไร แตรูสึกไดวามีการเปลี่ยนแปลง รูสึกกระเพื่อม รูสึกไหว รูสึกเปนนิด ๆ.. นิด ๆ.. เราก็ตองรูอาการนั้น
อีกอยางหนึ่ง ไวแลวนะ นอกจากอาการนี้แลว บางครั้งเนี่ยวางหมด ความรูสึกวาง ตัววาง ไมมีตัวแตรูสึกบริเวณนี้ รอบ ๆ เหมือนกับมี อาการหุบเขาหุบออก กระเพื่อมเขากระเพื่อมออก ตรงนี้มีนะ จะปรากฏ ตรงนี้ก็คือสภาวะอยางหนึ่งที่เราตองตามดู ไมใชไมมีอะไร อันนี้แหละ เปนสภาวะที่ตองดู บางทีรูสึกวามีอาการวุบเขาออก.. เขาออก..เนี่ย เรา จะไมแนใจไมรู เราก็จะไมกําหนด เมื่อเราไมกําหนด เราก็ไปตั้งตรงกลาง เนี่ยที่ไมมีอะไรเกิดขึ้นเลย เราก็จะรูสึกวาเหมือนไมมีอะไรเกิด ที่จริง แลวอาการกระเพื่อมนั่นแหละ
การกระเพื่อมนั้นคืออะไร ? ก็คืออาการของรูปเรา อาการของรูปที่ เรารูสึกกระเพื่อมได ทําไมถึงกระเพื่อมได ? ถาสังเกตดี ๆ ก็เหมือนอาการ หายใจของเรานั่นแหละ หายใจเขามันก็พองออก หายใจออกมันก็จะยุบลง เพียงแตวารูสึกชัด รูสึกชัดตรงนี้มันเปนความละเอียด แลวก็สติเราไปรู ถึงอาการละเอียด ถาเรามาดูดวยตาหรือดูความหยาบ เราจะไมรูสึก