Page 313 - มรรควิถี

ถึงอาการกระเพื่อม ตัวเราจะไมมีอาการกระเพื่อมไหว แตพอนิ่งเขาไป แลวจะรูสึกมันมีอาการ นิดหนึ่ง.. นิดหนึ่ง..ไปเรื่อย ถาเปนอยางนี้ เขาเรียก วาจิตเราจะเขาสูปรมัตถแลว ตรงนั้นตองนิ่ง สังเกตอาการเปลี่ยนแปลง ตรงนี้ไปเรื่อย ๆ จากที่เขาคอย ๆ กระเพื่อม.. กระเพื่อมมา แลวดับยังไง ? กระเพื่อมมาแลวหยุดนิดหนึ่ง แลวคอยกวางออก หยุดนิดหนึ่ง แลวคอย กวางออกหรือเปลา ? สังเกตอยางนี้ ตามจนเขาหมดไป จนอาการกระเพื่อม หยุดหรือสิ้นสุดลง นี่คือตามอาการจนตลอด ตรงนี้เขาเรียกกําหนดอาการ ตั้งแตตนจนตลอดในชวงหนึ่ง ๆ
การกําหนดสภาวะใหตลอดก็คือ ในชวงหนึ่ง ๆ อยางเชนอาการเกิด ประมาณ ๑ นาที เราก็ดูตั้งแตเริ่ม วินาทีแรกเปนอยางนี้ นาทีตอไป วินาที ตอไปเปนอยางนี้ พอเขาหายไป พอหายไป แลวเขาโลงไปเลย หรือวาพอหาย ไปแลวมีความสลัว ๆ เกิดขึ้นมาขางหนาแทน ตรงนี้สังเกตแบบนี้ พอ สลัวขึ้นมา เราก็เอาจิตเขาไปที่ความสลัว แลวเขาเปลี่ยนยังไงตอ ? เขา คอย ๆ กระจายออก หรือวาเคลื่อนไป หรือวามีเงาเขามาแทน บางทีจะมี เงาดํา ๆ อยางที่พูดเมื่อคืน มีแวบบาง ๆ เหมือนมีอะไรผานเขามา นั่นคือ สภาวะอยางหนึ่ง อาการที่เราตองรู เขามาแลวหาย.. เขามาแลวหาย.. ก็ตาม ตรงนี้ไป ไมใชไมมีอะไร
คําวา “ไมมีอะไร” ที่กลาวถึงตามสภาวะคือ ไมมีอาการเหลานี้เลย แม แตความคิด แมแตเสียงที่รบกวน เหมือนกับนิ่งอยูในฌาน ไมรับรูอะไรเลย ตรงนี้ อยางนั้นถึงเรียกวาไมมีอะไรเลย แตถาไมมีความคิด แตมีอาการ เหลานี้เกิดขึ้น เรียกวายังมีสภาวะอยู มีอารมณใหเรากําหนดอยู เพราะฉะนั้น ตองรูตอไปเรื่อย ๆ ตามรูจนอาการนั้นสิ้นสุดลง อันนี้คือหลักสําคัญ เพราะ วาสภาวะของแตละคนพอถึงจุดนี้แลว ก็จะกําหนดไมถูก เหมือนไมมีอะไร
อีกจุดหนึ่งนะ ถากําหนดอยางนี้ไมไดจริง ๆ พูดเผื่ออีกแลว ! ทําไม อาจารยตองบอกวาพูดเผื่ออีกแลว ? เพราะวาจะมีปญหา นักปฏิบัติจะมี
299