Page 347 - มรรควิถี
P. 347
ชัดเจนวา ตอนนี้เรากําลังกําหนดอะไรอยู กําลังทําอะไร ทําไปเพื่ออะไร มีสองอยางก็คือ หนึ่ง..เรื่องภายนอก แลวก็..เรื่องภายใน เรื่อง ภายนอก เรื่องการงาน เรื่องชีวิตภายนอกของเรา แลวอีกอยางเรื่องภายใน ก็เปนเรื่องของจิตใจเรา เราทําไปเพื่ออะไร ? เพื่อทําใหจิตใจเราสบาย มากขึ้น สงบมากขึ้น หรือทําเพราะอะไร ? ทําดวยความสบายใจ ทําเพราะ สิ่งจําเปนตองทํา เรารูชัด ถารูอยางนี้ เราก็จะเลือกอารมณไดงาย เรียกวา
รูชัดวาตองทําอะไร พูดไปพูดมาก็วนออกนอกเรื่องอีกแลว
กอนที่จะเลิก ใหเรายกจิตขึ้นสูความวางนะ แผเมตตาใหกับเทวดา ใหกับเพื่อนมนุษย ใหกับเจาเวรนายกรรมตาง ๆ เจาเวรนายกรรมที่เรา เคยทํา เคยลวงเกิน ก็ขออโหสิกรรม และกรรมอันใดที่เราเคยกระทํา กับคนอื่น ที่เราเคยกระทํา เคยลวงเกิน เราก็ขออโหสิกรรมกับเขา และ กรรมอันใดที่เขาเคยทํากับเรา จงอโหสิกรรมใหเขา อยาถือสา อภัยทาน อภัยโทษ อโหสิกรรมก็คือ การใหอภัยซึ่งกันและกัน เพื่อใหเกิดความสงบ เพื่อชีวิตเราจะไดอยูอยางสงบเย็น ไมวุนวาย ไมอยูอยางหวาดระแวง
จะไดอยูอยางสงบ สันติ
ขอใหใชเวลาสัก ๕ นาทีนะ ยกจิตขึ้นสูความวาง เติมความสุข
แลวแผไปใหไพศาล ใหกวางไมมีประมาณ ไมมีขอบเขต ครอบคลุม ทั้งประเทศ ทั้งจักรวาล แลวตั้งจิตอธิษฐานใหสัตวทั้งหลาย เทวดาทั้งหลาย เพื่อนมนุษยท้ังหลาย จงมีความสุข จงอนุโมทนาในบุญกุศลที่เราไดทํา ในครั้งนี้ อนุโมทนาแลวก็ขอใหเขามีความสุข ที่มีทุกขก็ใหพนจากทุกข ที่มีสุขก็ขอใหสุขย่ิง ๆ ขึ้นไป ทําใจของเราใหเบิกบาน
สุดทายนี้ก็ขอบารมีของพระผูมีพระภาคเจา พระธรรม พระอริยสงฆ และคุณความดีที่เราไดทํา จงเปนปจจัยใหเราทั้งหลายจงประสบแต ความสุขความเจริญ ปรารถนาส่ิงใดก็ขอใหสําเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการ ทุกคนเทอญ
333