Page 143 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาสภาวธรรม
P. 143
451
เต็มปอด มันก็จะสงบลง ทาแบบนี้ แต่บางที พอสมาธิเรามี หายใจตามปกติ แต่รู้สึกว่ามันแรงกว่าปกติ อันนี้ก็มี มันปุ๊บ ๆ ๆ ๆ ขึ้นมา ไม่ต้องตกใจ อันนี้เกิดจากสมาธิเราเอง เกิดจากสติเราเอง แค่ตั้งสติแล้วดูว่า ปุ๊บ ๆ ๆ ดูสิว่าเขาหายอย่างไร ดูสิเขาหายอย่างไร เขาเปลี่ยนอย่างไร เดี๋ยวก็ดีเอง ไม่ต้องไปกังวล
โยคี : เวลานั่งสมาธิ แล้วถอนหายใจค่ะ
พระอาจารย์ : เป็นเรื่องปกติ อย่างที่บอกแล้ว ทาไมเราต้องถอนหายใจ เพราะเวลาเราจดจ่ออยู่ กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งนาน ๆ แล้วลืมจังหวะการหายใจตัวเอง มันก็ต้อง...พอรู้สึกตัว เขาก็จะถอนหายใจขึ้นมา อันนั้นไม่ผิด ไม่ผิดนะ มีอีกไหม? ถามได้
โยคี : ตอนเช้าใส่บาตร แล้วผู้ล่วงลับจะได้รับบุญนั้นหรือไม่
พระอาจารย์ : ใส่บาตรนะ ต้องถามพระ ตอนที่ใส่บาตร จ่าหน้าซองแล้วถึงไหม อธิษฐานนะ ต้อง เขียนจ่าหน้าซองให้ถูกที่นะ จะได้ส่งถูก
โยคี : เวลาใส่บาตร บางคนบอกไม่ได้รับหรอก บางคนบอกได้รับ
พระอาจารย์ : บางขณะ บางคน ถ้าเขาอยู่ในสถานะที่รับได้ ก็ได้รับ แต่บางคนไม่อยู่ในสถานะที่รับ ได้ ก็ไม่ได้รับ แต่สิ่งที่เราทานั้นเป็นบุญ จริง ๆ ลองดูสิ จิตที่เป็นบุญของเรา ลองนิดหนึ่งนะ นึกถึงบุญที่ เราทา เหมือนเมื่อกี้นี้ นึกถึงความสุข จะส่งให้ใครดี ลองดู นึกถึงพ่อแม่ ลองดูนะ พอนึกถึงพ่อแม่ปุ๊บ ภาพ เขาจะอยู่ข้างหน้าเรา ลองส่งความสุขนี้ไปที่ภาพนั้น ลองดูว่าหน้าตาเขาเป็นอย่างไร ลองดูนะ ตอนนี้เลย ตอนน้ีเลย ทาเลย จะได้พิสูจน์ เอ้า! บอกแล้วนี่นะ...เก็บเอาไว้ก่อน
คือถ้าจิตเราไปถึง เราเป็นญาติ เราเป็นคนใกล้ชิด เราเป็นญาติ เราเป็นพ่อเป็นแม่ เป็นพี่เป็นน้อง เวลาเราคิดถึงเขา ใจเราจะไป เขาอยู่ที่ไหนไม่รู้ ภพภูมิไหนก็ตาม แต่จิตของเรา...เป็นความพิสดาร เป็น ความละเอียด เพราะฉะนั้น พอเรานึกถึงเขาแล้วจิตไปถึง บุญตรงนี้ พอเราคิดถึง จิตที่เป็นบุญเราก็ส่งเอง แล้วจะถึงได้
จรงิ ๆ ถา้ เราปฏบิ ตั ิ หรอื จติ เราละเอยี ดขนึ้ เราสงั เกตเราจะเหน็ เลยวา่ บางชว่ งบญุ เราสง่ ถงึ เลย บาง ช่วงเขาไปสบายแล้ว เราส่งไป เขามีความสุขแล้ว เขาก็รับแค่นิดเดียว หรือไม่ต้องก็ได้ แต่บางขณะไม่รู้เขา ไปไหน ส่งไปแล้วมันว่าง ๆ เหมือนกับไม่เจอ อันนี้ ตรงนี้ ต้องสังเกตนะ เพราะฉะนั้น จริง ๆ แล้ว เราส่ง ให้เขา บุคคลที่อยู่ในสถานะที่รับได้ เขาก็ได้รับ บางคนก็ไม่ได้รับ เป็นแบบนี้
โยคี : บางคนบอกว่าถ้ากรวดน้า ผู้รับจะได้รับเร็ว ถ้าใส่บาตรไม่กรวดน้า จะได้รับช้า
พระอาจารย์ : นั่นน่ะสินะ จริง ๆ มันก็ไวตามใจเรา มันก็ไวตามใจเรา ลองดูถ้าเรากรวดน้า แล้วใจ ไม่ถึงเขา ก็ไม่ได้รับ ถ้ากรวดน้าแล้วใจเราน้อมถึงเขา ก็ได้รับ เพราะฉะนั้น ขึ้นอยู่กับใจของเรา...สาคัญเลย ใจของเราเป็นสิ่งสาคัญ น้าเป็นสัญลักษณ์ ให้พระแม่ธรณีเป็นพยานแค่นั้นเอง แต่ถ้าเราส่งใจไปเลย จิตเรา ก็ไปถึง ลองส่งใจไปที่คลองแงะถึงเลยไหมนี่นะ พอคิดปุ๊บ แว็บ ไปถึงคลองแงะเลยใช่ไหม
