Page 167 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาสภาวธรรม
P. 167
ฟังธรรมเพ่ือเข้าถึงธรรม
ณ สานักวิปัสสนาพัฒนาทางจิต จ.ตรัง วันที่ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๒
ปฏิบัติแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ดีนะ ได้ทาบ้างไหม ต่อเนื่องนะ จริง ๆ แล้ว ธรรมะปฏิบัติ หลักการ ใหญ่เลย คือ...พอใจ เวลาเราปฏิบัติธรรม ต้องพอใจที่จะทา พอใจที่จะรู้ว่า อันนี้กาลังเป็นแบบนี้ กาลัง เป็นแบบนี้ อันนี้ขึ้นมาแล้วก็เปลี่ยนไป ถ้าเราไม่พอใจ...อกุศลก็เกิด เดี๋ยวความราคาญจะตามมา เดี๋ยว ความหงดุ หงดิ จะตามมา ทา ไมถงึ เปน็ อยา่ งนนั้ ทา ไมไมเ่ ปน็ แบบนนั้ ทา ไมไมเ่ ปน็ แบบนี้ ทา ไมไมส่ งบ ทา ไม ไม่ว่าง ตรงนั้นแหละจะไม่ว่าง
แต่ถ้ารู้สึก อ๋อ! ตอนนี้เขายังไม่ว่าง ไม่ว่างจากอะไร ไม่ว่างจากความคิด ไม่ว่างจากตัวตน เลยรู้สึก ไม่ค่อยสบาย จิตใจไม่ค่อยสบาย ลองดูสิ ทาอย่างไรถึงจะสบาย จริง ๆ แล้ว เวลาเราไม่สบายใจ จิตใจที่ ไม่ค่อยสบาย รู้สึก...หนัก รู้สึกอึดอัด รู้สึกกระสับกระส่าย สังเกตว่าเวลาเขาเป็นแบบนั้น เขาจะเกิดอยู่ บริเวณนี้ เพราะจิตเราแคบลง ใจเราแคบลง ทาไมใจคนเราถึงแคบลง เขาเรียกว่า เพราะมีตัวตน มีความ เป็นเราเกิดข้ึน พอมีความเป็นเราเกิดข้ึนปุ๊บ ความเป็นเราเกิดขึ้นจากอะไร เกิดจากเวทนา ความวิตกกังวล หรือความกลัวเกิดข้ึนมา ก็มีเรา พอมีเรา ก็เกิดความอึดอัด เกิดความหงุดหงิด เกิดความไม่สบายใจขึ้นมา
จรงิ ๆ แลว้ วธิ แี ก้ เบอ้ื งตน้ เลย ถา้ เราเคยทา ใจใหก้ วา้ งได้ ใหท้ า ใจ ใหข้ ยายใจเราใหก้ วา้ งอยเู่ รอ่ื ย ๆ ไม่ใช่ห้ามเร่ืองนั้นเกิด ไม่ใช่ห้ามเรื่องนั้นเกิด เพราะเรื่องที่เกิดข้ึน เราห้ามไม่ได้ แต่สิ่งท่ีเราลดได้ คือความ ไม่สบายใจของเรา สิ่งที่เราจัดการได้คือใจเรานี่นะ ทาให้กว้างได้ นิ่งนิดหน่ึง แล้วทาใจของเราให้กว้าง กว้างออก ๆ ๆ เป็นระยะ ๆ อันนี้เขาเรียกดูจิตด้วย หรือการกาหนดจิต การที่ทาจิตให้กว้าง เป็นการคลาย อุปาทาน สังเกต พอเราแคบปุ๊บ เขาจะยึด เขาจะล็อคตัวเองเอาไว้ แล้วทาอะไรไม่ได้ แล้วก็พยายามท่ีจะ... อย่างนั้น พยายามที่จะปฏิเสธอารมณ์
แต่ถ้าเม่ือไหร่ท่ีเราปล่อยให้กว้างออก ทาจิตเราให้ความกว้าง ๆ ผ่อนคลาย ทาใจให้กว้างออก ลอง ดูว่า รู้สึก...จะเบาขึ้น ทีน้ีตรงนี้แหละ เวลาเขาเบาข้ึนแล้ว จิตที่เบาขึ้น ให้กว้างกว่าตัว ที่สาคัญนะ ให้กว้าง กว้างแค่ไหน ให้กว้างกว่าตัวก่อน เพราะตัวเรารู้ขอบเขตของร่างกาย ของตัวเรา ว่ากว้างแค่ไหน จิตแบบ
475
