Page 47 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาสภาวธรรม
P. 47
355
ที่เรามาทาความดี เราปฏิบัติธรรม เราทาใจของเราให้ดี ๓ วัน ก็คือความดีอยู่ ๓ วัน หลังจากนั้น จะไม่ดีบ้างก็เป็นไม่ดีวันถัดไปใช่ไหม คนเรานี่นะ การที่เราพัฒนาแบบนี้ เราพัฒนา พอเรามั่นใจว่าจิตเรา ดีขึ้น ถึงแม้พอวันถัดไปจะไม่ดี เราก็ไม่ดีเข้ามาแล้วนะ แล้วเราก็ดับความไม่ดีได้เร็วขึ้นไหม เราดับความ ไม่ดี จิตที่ไม่ดีของเราได้เร็วขึ้นไหม นี่สาคัญ ถ้าสติเราดีเราดับได้เร็วขึ้น แสดงว่าเราก็เปลี่ยนเป็นคนดีได้ เร็วขึ้นเช่นกัน ไม่ใช่ว่าเราดับความดีได้เร็วขึ้นแล้วห้ามความดีไม่ให้เกิด เรื่องที่ไม่ดีที่อยู่รอบตัวเราเขาเป็น ธรรมชาติ เดี๋ยวก็เรื่องนั้นเรื่องนี้เข้ามากระทบ ๆ แต่การที่เราดับจิตที่ไม่ดีของตัวเอง ความรู้สึกที่ไม่ดีของ เราได้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ ได้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ ได้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ นั่นเป็นตัวบ่งบอกถึงการพัฒนาจิตตัวเอง
เพราะอะไร ความรู้สึกที่ไม่ดี...เป็นตัวนาความทุกข์เข้ามาหาตัวเรามาหาใจเรา ถ้าเราดับได้เร็ว แค่ไหน แสดงว่าเราดับทุกข์ได้เร็วเท่านั้น และความรู้สึกที่ไม่ดีตรงนั้นมันเป็นที่อาศัยของกิเลส กิเลส ต่อไป ตัวต่อไปจะเข้ามาอาศัยปรุงแต่งต่อให้เกิดขึ้น แต่พอเราดับได้มันก็จบมันก็ปรุงแต่งได้สั้นลงเรื่อย ๆ ต่อไปก็จะกลายเป็นว่า เราอยู่กับความดีได้ยาวขึ้นนานขึ้น อารมณ์ไม่ดีสิ่งที่ไม่ดีสั้นลง ๆ ถ้าเราพิจารณาดู นี่คือวิธีการใช้ปัญญาพิจารณาสังเกตตัวเอง แล้วเราจะภูมิใจในความดีที่เราทา ภูมิใจในตัวเองว่าตอนนี้เรา อยู่อย่างมีความสุข เราทาดีนะทาดีนะ เพราะการหมั่นทาดีบ่อย ๆ จะเป็นตัวสั่งสม ๆ ๆ เป็นอุปนิสัย เป็น อนุสัย เป็นบารมี แล้วเป็นอะไร เป็นบารมีก็พอนะ บารมีนี้ก็เยอะแล้ว ตามหลายภพชาติ ไม่ถึงต้องเป็น ขนาดนั้นหรอก แต่เขาก็เป็นไปโดยธรรมชาติถึงไม่อยากเป็นเขาก็เป็น สังเกตไหมคนที่มีอุปนิสัยที่เป็น คนดีอย่างไรก็ทาความไม่ดียากมาก ทาดีง่ายคิดดีง่ายพูดดีง่าย แต่พอจะทาไม่ดีปุ๊บ...นึกไม่ออก ทาไม่ได้ พูดไม่ได้ นี่คือการฝึกการพัฒนาตัวเอง
ถามว่าการที่คนเราฝึกเรื่องแบบนี้นี่นะ ฝึกตอนไหนฝึกตอนเป็นเทวดาหรือฝึกตอนไปเที่ยวนรก... เปล่าเลย ฝึกตอนที่เป็นมนุษย์มีชีวิตอยู่นี่นะ ฝึกตอนที่เรากาลังศึกษาที่เราเรียนรู้ เราฝึกตัวเองตั้งแต่เล็ก ๆ ทา ความเขา้ ใจแลว้ กท็ า ตาม เขาเรยี กวา่ ตงั้ แตเ่ ลก็ มาทเี่ ราฝกึ เราปรบั ทศั นคตขิ องเรา ใหม้ องในสงิ่ ทดี่ ี รวู้ า่ ทา ดีได้ดี การทาดีแล้วจะเป็นผลที่ดีกับชีวิตของเรา คนเราเป็นไปตามกรรม พอเรามั่นใจตรงนี้ปุ๊บ เราทาความ ดีอยู่เรื่อย ๆ เรื่อย ๆ มันกลายเป็นอุปนิสัยของเรา พูดดีมีคุณกับเราเสมอนะ พูดดีอย่างไรก็เป็นคุณกับเรา พูดไม่ดีเดี๋ยวก็มีปัญหากับเราอีกนั่นแหละ เจอเรื่องดี ๆ แล้วพูดไม่ดี บางทีเขาดีแล้วพูดไม่ดี นี่แหละ การ ที่เราเริ่มเห็นจิตของเราแล้ว นี่สาคัญนะ
ที่สาคัญก็คือว่าการที่เราปฏิบัติแบบนี้ รู้สึกไหมว่าจิตที่สงบเขามีคุณค่าสาหรับเรา จิตที่สงบมีค่า สาหรับเราไหม จิตที่มีความสุข สุขที่เกิดจากบุญมีคุณค่ากับเราแค่ไหน จิตที่ว่างที่สงบมีคุณค่ากับชีวิต เราไหม สังเกตไหม เหมือนกับสั้น ๆ เป็นนามธรรม แต่เป็นสิ่งสาคัญที่สุดสาหรับชีวิตเรา เพราะสังเกตเมื่อ ไหร่ก็ตาม ที่เราได้รับสัมผัสที่เราได้สัมผัสถึงจิตที่สงบ จิตที่สุขด้วยบุญ ทาให้จิตรู้สึกอิ่มรู้สึกเต็มมีคุณค่า แต่คานวณเป็นราคาไม่ได้
เพราะฉะนั้นชีวิตของเรา มันเหมือนเป็นพลังชีวิตของเรา ต่อเติมเพิ่มเติมให้ชีวิตเรา มีความสดชื่น มคี วามเบกิ บาน มคี ณุ คา่ ในชวี ติ ของเรามคี วามสขุ ลองไปหาดไู ดเ้ ลย ถา้ เราไปหาทคี่ วามสขุ แบบนี้ ความสขุ
