Page 12 - สภาพจิต
P. 12
67
แล้วรู้สึกอย่างไร ผลเป็นอย่างไร ? นั่นเป็นสิ่งท่ีพึงพิจารณา พอพิจารณา แบบน้ีบ่อย ๆ ๆ ต่าง ๆ ๆ ไม่ว่าจะยืน จะเดิน จะนั่ง จะนอน กิน ดื่ม พูด คิด
บรรยากาศของความรู้สึกของเราเริ่มจากบรรยากาศแบบไหน ? ที่อาจารย์พูดเมื่อกี้ คือเร่ิมจากความว่าง ความสงบ ความโล่ง ความโปร่ง ความเบา ความสุข ความสุข ความนุ่มนวล ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ถ้าใครรู้สึกว่าจิตมี ความสุข ความสุข มีความสงบ มีความนุ่มนวลอ่อนโยนอยู่แล้ว ก็ใช้ความรู้สึกอันนั้นเลย แต่ถ้าใครเริ่มจากความรู้สึกว่าง ๆ ๆ เบา ๆ ๆ อันนั้นก็สามารถเติมความสุข เพ่ิมความนุ่มนวล ความอ่อนโยน เข้าไปในจิตที่ว่างแล้วนั้น สิ่งที่พึงสังเกตก็คือว่า ถ้าเติมความสุข ความนุ่มนวล ความนุ่มนวล ความอ่อนโยนเข้าไปแล้ว จิตใจรู้สึกเป็นอย่างไรจากท่ีว่าง ๆ อยู่ ? เม่ือเติมความสุขความนุ่มนวลเข้าไป ในจิตท่ีว่าง ๆ ๆ ๆ จนจิตท่ีว่าง ๆ ๆ ๆ น้ันเต็มไปด้วยความสุขความนุ่มนวลอ่อนโยน (เปรียบเทียบ)กับจิตที่ว่าง ๆ ๆ ๆ อย่างเดียว อันไหนดีกว่ากัน อันไหน อันไหน อันไหน สบายกว่ากัน บางทีรู้สึกว่าว่าง ๆ ก็ดีแล้ว แต่ถ้ามีความสุขด้วยจะเป็นอย่างไร ? นี่คือสิ่งที่พึงพิจารณา พึงสังเกตดู ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วก็จะได้รู้ว่า เราปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร อยากมีความสุข อยากปล่อยวาง อยากคลาย จากอุปาทาน อยากหลุดพ้น ลองดูสิว่า ถ้าเรามีความสุขภายในแบบน ี ้ จิตเรายังคลุกคลียังยึดกับอารมณ์ภายนอก แต่ไม่ได้เป็นการยึด สภาพจิตใจรู้สึกอย่างไร ? ตรงน้ันแหละสิ่งที่พึงสังเกตบ่อย ๆ
