Page 42 - สภาพจิต
P. 42
36
เห็นว่าละได้ หลุดจากอกุศลนั้นได้ แม้ช่ัวระยะหน่ึง ๆ ๆ ขณะหน่ึง ๆ ๆ ก็ถือว่า เป็นบุญแล้ว ต่อไปอาจารย์จะ ไม่ใช้เสียง ให้สงบแป๊บหน่ึงแล้วจะแผ่เมตตากัน สมควรแก่เวลาแล้ว ตอ่ ไปเราจะแผเ่ มตตากนั กอ่ นแผเ่ มตตาทกุ ครงั้ ขอใหเ้ รานอ้ มถงึ บญุ กศุ ล ล ล ล ล ทไี่ ดท้ า า า า า า า า า า า า า นอ้ นอ้ มเขา้ มาใสใ่ จของเราใหเ้ ตม็ ตม็ ใหเ้ ใหเ้ ใหเ้ ตม็ ตม็ ทงั้ ตวั ตวั ใหล้ น้ จากตวั ใหก้ วา้ ง ง ง ง ง ง ง ออกไป เมื่อรู้สึกว่าจิตของเราเต็มไปด้วยพลังบุญแล้ว ต่อไปให้อธิษฐานจิต ให้กับตนเอง ด้วยอานุภาพแห่งบุญนี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัยให้ ข้าพเจ้า จงเป็นผู้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีดวงตาเห็นธรรม และเข้าถึงธรรม โดยฉับพลัน จากน้ันให้แผ่จิตที่เป็นบุญอันนี้ให้กว้างออกไปอีก ให้กว้าง ให้กว้าง ให้กว้าง ออกไป ออกไป ไม่มีขอบเขตไม่มีประมาณ ให้กว้างเท่าจักรวาล แล้วตั้งจิต อธิษฐานแผ่บุญกุศลอันนี้ให้กับผู้มีพระคุณทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย เทวดาท้ังหลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานท่ีแห่งนี้และท่ีอ่ืน ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศล ทขี่ า้ า้ พเจา้ ไดแ้ ผไ่ ปแลว้ น้ี เมอ่ื รบั รแู้ ลว้ ลว้ ลว้ กข็ อใหอ้ นโุ นโุ มทนา มทนา เมอื่ อนโุ มทนาแลว้ ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขย่ิง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัย ต่อกันก็ขอให้อโหสิกรรมซ่ึงกันและกัน เพ่ือความเจริญความผาสุก ในชีวิตตลอดไป
และสุดท้ายนี้ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ไม่ว่า จะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา อยู่นี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัยให้เราท้ังหลาย จงเป็นผู้มีความ เจรญิ ในธรรมยง่ิ ๆ ๆ ขนึ้ ไป ปรารถนาสงิ่ ใดกข็ อใหส้ า า า า า า า า า า า า า า า เรจ็ สมความปรารถนา ทุก ทุก ๆ ๆ ประการ ตราบเท่าเข้าสู่มรรคผลนิพพานด้วยกันทุกคนเทอญ
