Page 82 - C903_0
P. 82
رابعة َع َدو ّيهاززنانعارف،پرهيزگاروبزرگقرندوم هجري
است كه در عبادت و نيكوكاري مشهور است .از او سخنان
شيرين و آموزنده اي به جاي مانده است .گوش هاي از زندگي او
را از زبان عطّار نيشابوري در «تذكرة الاولياء» مي‌خوانيم:
ن� ق�ل اس ت� آ�ن ش� ب� ك�ه راب�عه در و ج�ود آ�مد ،در خ�ا ن� ٔه پ�درش� چ� ن�دان ج�امه ن� ب�ود ك�ه او را
گ�وي� ن�د. راب�عه آ�ن، از� �بود. چ�هارم راب�عه، �بود. د خ� ت�ر سه را او پ�در ن� ب�ود. چ�را غ� و �پ� ي چ�� ن�د ب در
آ�ن
�سپ ع ي�ال ب�ا او �گ�ف ت� « :ب�ه ف�لان همسا ي�ه رو و چ�را غ�ي رو غ�ن ب��خواه».
پ�در راب�عه عهد �كرده �بود ك�ه از� م�لخو ق� يه چ�� ن��خواهد .ب�ر خ�اس ت� و ب�ه د ِر خ�ا ن� ٔه آ�ن همسا ي�ه
ر�ف ت� و ب�از� آ�مد و �گ�ف ت��« :خ�ف ت�ه ان�د».
�سپ دل ت� ن�گ ب��خ�ف ت� و پ��ي غ�م ب�ر [را] -عل ي�ه اص ّللاة واس ّللام -ب�ه خ�وا ب� دي�د� .گ�ف ت�:
«�غم گ� ي�ن م ب�ا ش� ك�ه اي�ن د خ� ت�ر ،س ي�ّده اي اس ت� ك�ه ه ف� ت�اد ه�ز ار [از�] امّ ت� من در ش� ف�اع ت�
او خ�واه ن�د �بود».
چ�ون راب�عه ب��ز ر گ� ش�د ،پ�در و مادر ش� ب�مردن�د و در �بصره ق�حطي عظ� ي�م پ� ي�دا ش�د و
خ�واهران مت� ف� ّر ق� ش�دن�د و راب�عه ب�ه دس ت� �ظ المي ا�ف ت�اد .او را ب�ه چ� ن�د درم ب� ف�رو خ� ت� .آ�ن
82
