Page 84 - C903_0
P. 84
خ�وا ج�ه او را ب�ه ر ن ج�� و م ش� قّ� ت� ،كار م ي�فرمود .روز�ي ،ب��ي ف� ت�اد و د س ت� ش� ب� ش��كس ت� .روي ب�ر خ�ا ك�
ن�هاد و �گ�ف ت�« :الهي! غ�ري� ب�م و ب� ي مادر و پ�در ،اس ي�رم و دس ت� ش��كس ت�ه .مرا از� اي�ن همه ،يه چ��
�غم ن��يس ت� ،اّل ر�ض اي ت�و؛ مي ب�اي�د ت�ا ب�دا ن�م ك�ه را ض�ي هس ت�ي ي�ا ن�ه؟» آ�واز�ي ش��ن ي�د ك�ه «�غم م�خور،
�فردا ج�اه ي� ت� خ�واهد �بود ،چ� ن�ا ن ك�ه م ق� ّرب�ان آ�سمان ب�ه ت�و ن�از�ن�د».
�سپ راب�عه ب�ه خ�ا ن�ه ر�ف ت� و دا ي�م روز�ه دا ش� ت�ي و همه ش� ب� �نماز� �كردي و ت�ا روز� ب�ر پ�اي
�بودي.
ش�ب�ي خ�وا ج�ه از� خ�وا ب� درآ�مد .آ�واز�ي ش��ن ي�د .ن�گاه �كرد ،راب�عه را دي�د در سج�ده ،ك�ه مي �گ�ف ت�:
«الهي! ت�و مي دا� ني ك�ه هواي دل من در موا�ف ق� ت� �فرمان ت�وس ت� و رو ش� ن� يا�ي چ� ش�م من در
خ�دم ت� درگاه ت�و .ا�گر كار ب�ه دس ت� من اس�تي ،ي�ك ساع ت� از� خ�دم ت� ت�ن � ي�اسودمي؛ اّما ت�و مرا
ز�ي�ر دس ت� م�لخوق� �كرده اي؛ ب�ه خ�دم ت� ت�و از� آ�ن ،دي�ر مي آ� ي�م».
ش�ب�ي دز�دي درآ�مد و چ�ادر ش� ب�ردا ش� ت� .خ�واس ت� ت�ا ب� ب�رد ،راه ن�دي�د .چ�ادر ب�ر ج�اي ن�هاد.
ب�عد از� آ�ن ،راه ب�از� ي�ا�ف ت� .د�گر ب�ار چ�ادر ب�ردا ش� ت� و راه ب�از� ن�دي�د؛ ه چم� ن� ي�ن ت�ا ه�ف ت� ن�و�ب ت�.
از� گ�و ش� ٔه صومعه آ�واز� درآ�مد ك�ه« :اي مرد! خ�ود را ر ن ج��ه مدار ك�ه او چ� ن�د سال اس ت� ت�ا
ب�ه ما دل س پ�رده اس ت� .اب�ل�يس زَ�هره ن�دارد ك�ه ِ�گر ِد او َ�گردد؛ دز�د را � كي زَ�هر ٔه آ�ن �بَود ك�ه �ِگرد
چ�ادر او �گردد؟ ت�و خ�ود را مر ن�ج�ان اي ط ّرار! ك�ه ا�گر ي�ك دوس ت� �خ�ف ت�ه اس ت� ،دوس ت� دي��گر
ب� ي�دار اس ت�».
تذکر الاولیاء ،عطّار نیشابوری
84
