Page 1229 - JUNIO 2024
P. 1229
que, aínda que soen ou parezan repetitivas, son as que gardo sempre 5
para ti.
Sempre atópoche cando o sol levántase e asómome pola miña xanela
pronunciando o teu nome.
Hoxe non se parece a nada do de onte, hoxe é todo máis fantasioso,
hoxe xogo coas miñas mans querendo atopar as túas ao meu lado...
pero non é así, estamos lonxe, e todo o tempo que non estou contigo
pásoo escribindo mil cosas para enviarche e que poidas sentir no teu
corazón que cada día é unha nova esperanza para os dous.
Fáltasme durante moitas estacións, coa túa ausencia sinto tempo de
lúas sen moito brillo, e primaveras que parecen outonos. Máis ti es
interminable, e nunca cambias, es perenne como a herba, real como o
sol, amado e soñado por este corazón que só ve a través de ti.
Estás lonxe, por agora só pódoche enviarche letras como estas, para
sentirnos preto... pero cando chegue o día que tanto soñamos,
espertarei nos teus brazos sen querer soltarche.
O meu amencer terá novos brillos e nunca o sol sería máis cálido, nin
o día máis belo, iso será cando un día espérteme ao teu lado e tomando
as túas mans, direiche canto ámoche.
Hoxe só quero darche amor e belas palabras, mentres sigo soñando
con estar tan preto de ti como para murmurar as palabras que aínda
gardo aquí no meu interior, e que só son para ti.
Non esquezas que o tempo pasa e todo será como o soñamos.
Un día todo isto polo que estamos a pasar por culpa da distancia non
será máis que un fermoso recordo que gardaremos para cando
sexamos vellos.
Será entón cando xuntos leamos todas estas cartas que nos enviamos
o un ao outro.
Tomarémonos as mans e daremos grazas a deus por este fermoso
amor que non regalou.
Desde o meu recuncho para ti...
O teu amor.
Amar así