Page 1258 - JUNIO 2024
P. 1258
Desde o meu recuncho para ti, 19
O teu amor.
Carta de amor á miña muller na distancia.
Muller amada e nena amante, non recordo en que momento
convertíchesche en bico próximo, nin cando o meu verso
converteuse en flor, flor que che chega en cada carta e poema
que che envío…
Pero si sei, con toda seguridade, que todo bico que che envío,
tras percorrer os longos quilómetros que nos separan, sabe a
esperanza.
Esperanza reconfortante para as noites e días que nos achan
abrazados en distintas patrias, e que con todo facemos do
mundo nosa única patria porque nos amamos.
O tempo fíxonos cómplices namorados, cómplices dun amor
case secreto porque é moi grande, máis grande do que
podamos explicar, máis grande do que os demais poden ver.
Os nosos camiños entrelazáronse, cada día volvemos sentir
amor, cada noite abrigámonos os mesmos soños en diferente
almofada…
Si porque debes saber, así como eu seino desde moi dentro,
que ningunha muller pode ocupar o teu lugar na miña alma.
Pénsoche cando me pensas porque podo sentir o teu amor,
nunca esquecerei o teu primeiro “che am ou”, o teu primeiro
“eu máis”, nin o teu primeiro “estráñoche”.
Véxoche así de lonxe e logo síntoche moi preto.
