Page 1256 - JUNIO 2024

Os días pasan, os meses e ata os anos, pero esta chama de 17

amor, non se apagará xamais, porque esta chama de amor,

deume a vida e aínda moito máis.
Non serei escritor, nin poeta, pero escribo o que sinto, vivo

para contar deste amor, vivo para dicir, que, por ti, POR TI, EU

MORRO.

Quero que saiban o nome deste ser tan marabilloso, deste

angelito que coa súa tenrura e amor logrou conquistar o meu

corazón, e que non podo deixar de repetir unha e mil veces

ÁMOCHE O meu AMOR.

Envolvido no teu amor

Coa chegada de cada amencer, todo a miña ser anhélache,

esperanzada de verche chegar á miña vida e envolverche entre

os meus brazos con amor.
Ansiando ser completamente teu en corpo e alma, desexando

darche a miña vida enteira… ser como un neno entre os teus

brazos e que me volvas home cos teus bicos, ser ilusión e vida.

Pero estás tan lonxe amor que a distancia fai que o meu

corazón se torne melancólico, triste, con esa tristeza

característica dun ser que namorándose do amor senta a

contemplar a lúa -cómplice dos namorados e dos soños que

adoitamos ter- para achegar esta distancia que atrapa a miña

vida e faime suspirar estrañando terche comigo.

Ti es ese ser especial que chegou á miña vida, envolveume nas

súas palabras e encheume da ansia máis pura de entregarme a
ti, ti es ese ser que me encheu de amor en cada madrugada

entre soños a min chegaba.