Page 1342 - JUNIO 2024
P. 1342
Os meus ollos ilumínanse ao verche e o meu ser emociónase ao escoitar a túa voz,
13
así é o meu querido amor.
Canto falta para que os teus ollos atópense cos meus? Non o sei, pero síntoche
tan preto agora mesmo que o tempo xa non importa.
Estás adherido á miña alma, se dou un paso entón ti tamén avanzas comigo.
Canto ben me fixeches ao longo do camiño. Ámoche…
Canto che cielo!
O meu amor, o meu pedacito de ceo, canto estraño dos teus beizos un bico. Canto
quero verche neste instante e dicirche moitas cousas máis, porque aínda teño
moito por dicirche, hai tanto aínda detrás desa frase, pero non me alcanzan as
palabras E é que non as hai!
Para o amor non existe un dicionario nin un alfabeto, nin unha regra
ortográfica nin gramatical definida, e aínda así ten o marabilloso don de
comunicarse en todo momento, actúa coa súa propia lóxica e posúe a súa
característica forma de expresión, si, así é o amor.
Cales son as palabras que necesito para falarlle a unha célula do meu corpo? Ou
ao átomo, a un poro ou talvez ao sangue que corre polas miñas veas?
Non podes agarrar a ningún deles e falarlles esperando que entendan unha
linguaxe, unhas palabras que tratan de explicar algo.
Non podes tomar a enerxía que rodea o corpo e tentar falar con ela, con todo,
esas cousas existen, aínda que teñan “unha linguaxe propia”, así é o corazón
que non depende dunha linguaxe porque el é autónomo, é capaz de pensar,
decidir e elixir ao seu antollo, ademais de ser capaz de comunicarse en todos os
niveis sen tanta dificultade.
Ámoche, é o único que podería dicir porque non teño a capacidade de describir
nin escribir, moito menos traducir isto que di o meu corazón, isto que grita tan
alto e tan forte, isto que eu podo entender pero que me é imposible de expresar
en palabras porque a linguaxe do amor, do corazón, non está feito para ser lido
nin moito menos para ser comunicado pola mente, por iso a miña mente non o
entende e non pode traducilo a palabras, por tanto, as verdadeiras “palabras”
do corazón non poden ser distorsionadas porque ninguén pode transmitir en