Page 1455 - JUNIO 2024
P. 1455
Novamente hai diferentes estacións, máis para nós sempre hai 5
un belo sol dentro do noso corazón, porque alí reina o amor
máis belo que dúas persoas se poden entregar.
Canto che cielo!
Camiño pola rúa e penso en ti, miro as árbores moverse pola
brisa da estación e unha suave caricia toca o meu rostro; pecho
os ollos e penso "Divos! Que el tamén estea a pensar en min
neste momento, que me senta como eu síntolle", é tan bonito
amarche así o meu amor...
-Pénsoche tanto, amor-
Mais non penses que todos os días son así, moitas veces a pena
e a tristeza pegan forte en min, tanto que ata me falta o aire
para respirar.
Din que as persoas que sempre se escriben cartas, serán
amores eternos, e moitas veces eu tamén o penso así, porque
xamais a miña pluma cánsase de contarche todo canto me pasa
na miña vida diaria, e iso ten moito valor, porque contigo podo
falar de todo o cotián; á parte do noso amor, falar tamén de
cousas que están no noso diario vivir.
O noso amor é único-
- Un amor sen tempos nin horarios –
Que bonito será cando todo isto podámolo vivir xuntos, cando
os nosos ollos miren nunha soa dirección...
Non hai un amor así e repítoo todas as veces que sexa
necesario, porque se o buscas non o hai, haberá mellores,
haberá peores, pero como o noso non hai nada igual.