Page 1472 - JUNIO 2024
P. 1472

que nos damos aínda en distancia, bicos que rápidos cruzan os                               22

                  mares  e  fronteiras  para  chegar  ao  seu  destino....  doces  e

                  suaves, nítidos e cheos do máis puro sentimento que está no

                  meu  corazón  que  latexa  ilusionado...  dicindo  no  seu  suave
                  palpitar "Ámoche... adóroche!" Porque sabes?... Es o meu maior

                  tesouro!


                  P.D.  Sae  á  xanela  ceo  meu...  que  a  lúa  está  en  todo  o  seu

                  esplendor e estouna mirando, dicíndolle o teu nome... como en

                  suave suspiro... para que co seu suave resplandor dígache o

                  que penso... ¡Que es toda miña!


                  O meu gran amor


                  Amor mio:


                  Non se cando deixamos de ser dous para unirnos nun só, non

                  se cando empezou a miña vida a ser "nosa vida", como nos

                  fomos fundindo o un co outro ata formar un só ser..."ti e eu"
                  agora é "nós".


                  E gústame sentir isto tan lindo, é algo que vai deixando rosas

                  no camiño, aínda que tamén vai deixando espiñas, dor que nos

                  causa a distancia.


                  Ti, es o meu amor, o meu gran amor, ese que me fai pensar

                  que nada pode ser tan malo se estamos xuntos, ese que toma

                  a  miña  man  e  camiña  xunto  a  min...  non  para  sentirse

                  importante, senón para levarme ao seu lado como o seu amor,

                  o seu único e anhelado amor...


                  Estraño a túa voz, es a miña alegría, esa faísca que tanta falta
                  me  fai...  canto  te  afastas,  aínda que  mo  dis,  eu  estráñoche.

                  Sempre  é  así  porque  un  día  que  non  sei  de  ti  a  miña  vida
   1467   1468   1469   1470   1471   1472   1473   1474   1475   1476   1477