Page 1472 - JUNIO 2024
P. 1472
que nos damos aínda en distancia, bicos que rápidos cruzan os 22
mares e fronteiras para chegar ao seu destino.... doces e
suaves, nítidos e cheos do máis puro sentimento que está no
meu corazón que latexa ilusionado... dicindo no seu suave
palpitar "Ámoche... adóroche!" Porque sabes?... Es o meu maior
tesouro!
P.D. Sae á xanela ceo meu... que a lúa está en todo o seu
esplendor e estouna mirando, dicíndolle o teu nome... como en
suave suspiro... para que co seu suave resplandor dígache o
que penso... ¡Que es toda miña!
O meu gran amor
Amor mio:
Non se cando deixamos de ser dous para unirnos nun só, non
se cando empezou a miña vida a ser "nosa vida", como nos
fomos fundindo o un co outro ata formar un só ser..."ti e eu"
agora é "nós".
E gústame sentir isto tan lindo, é algo que vai deixando rosas
no camiño, aínda que tamén vai deixando espiñas, dor que nos
causa a distancia.
Ti, es o meu amor, o meu gran amor, ese que me fai pensar
que nada pode ser tan malo se estamos xuntos, ese que toma
a miña man e camiña xunto a min... non para sentirse
importante, senón para levarme ao seu lado como o seu amor,
o seu único e anhelado amor...
Estraño a túa voz, es a miña alegría, esa faísca que tanta falta
me fai... canto te afastas, aínda que mo dis, eu estráñoche.
Sempre é así porque un día que non sei de ti a miña vida