Page 1473 - JUNIO 2024
P. 1473
apágase e síntome en total desamparo. Necesito as túas 23
palabras, os teus bicos, esas "boas noites amor" e os teus "bos
días...", necesítoos o meu amor.
Es o mellor, o máis lindo da miña vida e atópoche sempre nos
meus soños, síntoche e ata che podo respirar. Xa non sabería
vivir sen o teu amor, sen as túas risas, as túas tolemias, todo
me pode faltar amor... menos ti, porque xa estás metida na
miña vida, no meu corazón, na miña alma e nos meus ósos...
Gústame amarche desta maneira pouco racional, gústame
saber que sen min ti tamén te sentes abandonada.
O amor é así, non hai explicacións, só se ciela, só se din
palabras ridículas e sen sentido. O amor fainos uns pouco
parvos e ata nos fai parecer que vivimos noutro mundo, pero
non... estamos aquí, neste universo que cada noite nos entrega
as estrelas que hoxe miramos sós...
Pero chegará o día que unidos estaremos por fin, facendo todo
xuntos. Nese momento chegará o final desta fermosa historia
de amor - a túa e a miña
Ámoche máis aló do entendemento e razoamento... só ámoche.
Si, ámoche con todo o que son e o que teño...
Bos días o meu amor. Sempre en min, sempre en ti, sempre en
nós.
O teu amor...
Desde o meu recuncho para ti,
O teu amor na distancia. Ámoche tanto…
O teu amor que moito che estraña... e ámache.
