Page 195 - JUNIO 2024

Ao caer da noite.
17
Ola agarimo, hoxe vexo o caer da noite, a cal me dedico a contemplar,
pecho os meus ollos pensando en ti.

A miña alma empeza a voar onde a túa estas, para ver a túa presenza,
para poder sentirche, para poder amarche, chego a ti con paso lento,
con son lento, con amor puro e verdadeiro, logro tocar suavemente os
teus beizos, bicándoos con tenrura, e vendo o teusensual tenra mirada
retírome lento para deleitarme coa túa fermosura, a fermosura da túa

alma, do teu corazón, da túa mirada.

Como non amarche se é en ti en quen penso a cada momento, a cada
pouco, quero espertar e a miña alma volve voar de regreso,
regresando a este corpo, dándolle vida a este corazón que che ciela
con paixón.

Té cielo máis que á miña vida.

Non sabes o agradecido que estou co destino por permitirme
atoparche no camiño, pois coñecerche foi, é e será o mellor que me
pasou.

Ti es todo o que sempre soñara e o que cría imposible, e apareciches
como un raio de luz na escuridade, que iluminou a miña vida e fíxome
entender que o amor é real.

Ti es a maxia que fai incribles os meus días e a paixón que acende as
miñas noites, e non hai nada que queira máis que terche por sempre

entre os meus brazos, suspirando palabras de amor.

Por iso, entrégoche o meu corazón, todo o que teño e o que son,
esperando estar contigo para toda a vida, e así amarnos e
acompañarnos, sen límites, sen medidas.

Porque ámoche, querida, e quero demostrarcho para encher o teu
mundo de alegría.

O romance nunca foi o meu forte, pero desde que estamos xuntos,
roldan na miña mente palabras de amor e no meu peito sinto unha

fermosa emoción, que podo entender que se trata de amor.

Nunca me imaxinei estar namorado e moito menos escribindo cartas
nin mensaxes románticas, pero cambiou tanto dentro de min, que
agora parezo un home novo; e é que iso fai o amor cando é puro e