Page 276 - JUNIO 2024

Amencerás coa miña voz nos teus oídos cada mañá, como amencen agora 11

estas cartas que che escribo con moito amor e agarimo, porque só ti moves

os meus dedos sobre o papel para inspirar fermosas frases dun amor

comprensivo e verdadeiro, amor teu e amor meu, amor noso, este amor que

floreceu na distancia ao refuxio da sinceridade máis pura.

Chegará o tempo dos dous, está a chegar… Unha rúa veranos camiñar

xuntos, e logo outra rúa, daquela o sol e a lúa verannos camiñando xuntos.

Aínda sen poder verme se que me miras, sei que me estrañas como eu fágoo.

Sen escapar de ti estiven todo este tempo, pois do amor verdadeiro non se

escapa, un amor como o teu é e será sempre un tesouro.

Ámoche, seguireiche amando sempre, aínda que o mundo pareza virar en

contra… Aínda que iso si, creo poder ver que aos poucos, empeza a virar ao

noso favor…

Si, niso confío: viraremos un día ao rozamento dun mesmo vento, dun

mesmo tempo.

O tempo fíxonos cómplices namorados, cómplices dun amor case secreto

porque é moi grande, máis grande do que podamos explicar, máis grande do

que os demais poden ver. Os nosos camiños entrelazáronse, cada día

volvemos sentir amor, cada noite abrigámonos os mesmos soños en

diferente almofada… Si porque debes saber, así como eu seino desde moi

dentro.

Pénsoche cando me pensas porque podo sentir o teu amor, nunca

esquecerei o teu primeiro, o teu primeiro “ámoche”, nin o teu primeiro

“estráñoche”.