Page 284 - JUNIO 2024
P. 284

Grazas a miña VIDA por escoitarme.
                                                                                                              6

                  Grazas a miña VIDA por tomarme da man e levarme a lugares insospeitados

                  Grazas a miña VIDA por acompañarme en cada aventura, cada viaxe, cada
                  momento


                  Grazas a miña VIDA por compartir a túa vida comigo.

                  ÁMOCHE MAIS QUE Á miña VIDA.


                  Onte á noite escribíache....

                  O  meu  amor,  hoxe  escríboche  despois  dunha  longa  noite  sen  durmir,  só
                  pensándoche na túa ausencia, gritando o teu nome en silencio, chorándoche sen

                  derramar bágoas, sediento de ti... A suor, o sabor, a calor, o tacto, os cabelos, a
                  saliva, a música, o aire…, todo resoa a ti.


                  Cando dormes ao meu lado estremézome ao tocar a túa pel, sentir as túas caricias
                  e envolverme nas túas coxas converteuse para min nun hábito, nunha terrible

                  necesidade.

                  Pero cando non estás, chega sempre o desconsuelo, coma se o terrible destino

                  quixese burlarse, grítame que non estás, que non che teño aquí.

                  Ao amencer, engúrralas da cama lémbranme a túa ausencia e parecéseme que

                  nunca virás.

                  Seica este sufrir é o prezo para vivir eternamente nos teus beizos, para espertar

                  cada mañá xunto a ti?

                  O meu amor, sinto moi débil, estráñoche tanto… Non me imaxinei chegar a
                  sufrir tanto só de pensar que estás lonxe de aquí.


                  Non se como quitarme esta tristeza, sinto moi só, terriblemente só.

                  Aínda que che separaches de min só uns días como despexar a miña mente, se

                  toda a miña mente está chea de imaxes de ti?

                  Sinto infeliz sen ti... Onte á noite escribíache na soidade da nosa habitación,

                  pero non me atrevín a enviarche o que escribín.

                  Onte á noite confesábache o meu gran amor, tentábache explicar todo o que
                  enchiches en min, todo o que levo por dentro desde o día en que che coñecín.
   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288   289