Page 285 - JUNIO 2024

Tentábache dicir o fermoso que é o amor na túa ausencia, pero só me saía o
7
triste que é non terche.

Só me saía o triste e baleiro que estou sen ti, que cando penso en ti, no meu corpo
acéndese unha paixón intensa e o desexo de ter o teu amor crece, o desexo de ter

os teus bicos afógame, desespérame...

Dicíache que es esencial na miña vida, que o frío da túa ausencia conxela o meu

corazón, que quixese estar sempre na túa mente para saber que sentes por min...

Tamén dicíache que sen ti me sinto baleiro, que sen ti son como un deserto sen

area ou un océano sen sal, que a túa ausencia na noite fai que me sobrecoja un
temor, o pesimismo de non verche pronto, que outra vez a nostalxia me tortura
na soidade...

Isto sempre me pasa cando ti non estás, porque cando ti vasche, a miña vida
vaise contigo.

Ámoche non o esquezas.

O meu amor, regresa pronto. Aquí espéroche, como sempre, amándoche, pois,

sen ti, xa non existe nada.

A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,

sempre noso. Ámoche.

Desde o meu recuncho para ti.

Carta á miña esposa, o amor da miña vida.

Quen é a miña forza, quen soubo conquistarme día a día, ti que es a persoa que
chegou para quedar na miña vida, lembras que para ambos isto era algo

pasaxeiro?

E hoxe podemos dicir que isto é algo eterno, algo belo, máxico e extraordinario.

Escríboche esta carta coa dita que me embarga ao sentir este amor que percorre
o meu corpo, que me enche as veas, que desborda na miña pel e sae polos meus

beizos, debo dicir que estou moi agradecida coa vida, con Deus, co destino, con
todo aquilo que fixo posible o noso encontro, as nosas vivencias, a nosa historia.